Dag 15: naar Senegal
Door: Martijn
Blijf op de hoogte en volg Ron
25 Januari 2012 | Senegal, Dakar
Vandaag stond de grensovergang naar Senegal op het programma. Deze douane staat bekend als een van de ergste van Afrika om te passeren. Mensen zouden je lastig gaan vallen, was ons verteld. En het zou lang gaan duren.
Nu is enkel het laatste waar. Mijn hemel, hoe lang kan je doen over een paspoort stempelen? Omdat we hier dus over waren voorgelicht hadden we besloten om wederom in een konvooi te gaan rijden en vroeg te vertrekken uit Nouakchott. Omdat Ron op zijn telefoon de beste GPS heeft staan mocht The Dutch Team het konvooi leiden. Twee Duitsers, twee Polen, een Fin en zes Hongaren reden volgzaam achter ons aan.
De organisator van de rally kwam vlak voor we vertrokken nog naar ons toe. Of we nog een plekje vrij hadden in de wagen. Na wat geschuif kon er inderdaad nog wel iemand in. Deze mevrouw, Valery, bleek van de Discovery Channel te zijn. Om preciezer te zijn, van de Travel Channel. We gaan dus op televisie komen met onze mooi Hyundai Elips Life auto!
Bij de grensovergang begon dus het wachten. Niet dat we ons daar erg druk over maakten. Het uitzicht was prachtig over de Senegal rivier. Hier moesten we dus later op de dag met een veerboot overheen. Om het wachten wat te veraangenamen zetten we de Ipod wat harder waardoor (vooral door de Pool Vojtek) er een dansje werd ingezet. Ozwepende nummers als Club Tropicana en In the Navy bereikten het hele konvooi.
De grensofficier vertelde ons dat we al onze paspoorten in moesten leveren, net als onze rijbewijzen en een briefje van 50 euro per auto. Achteraf bleek dat de overgang ongeveer 7 euro kostte. Onze eerste keer in Afrika dat we echt waren afgezet.
De overgang op de veerboot was mooi. Leuk om twee landen te zien aan beide kanten van de rivier. Zodra we Senegal hadden bereikt stortte de lokale bevolking zich op ons. Het resultaat was dat er een paar biertjes werden bezorgd (uiteraard!) en voor Ron een stokje zoethout.
De bevolking van Senegal is weer totaal anders dan Mauritanië. Het lijkt wel hoe zuidelijker je komt hoe meer de mensen lachen. De mensen in Mauritanië vielen ons al niet echt lastig, in tegenstelling tot Marokko, maar in Senegal hebben we er totaal geen last van. Wel worden we overal langs de weg vriendelijk toegezwaaid.
Nu was onze taak om een slaapplaats te zoeken. Deze vonden we in een stad genaamd Saint Louis. Nou, dit was nu een levendige stad! Op weg naar het hotel moesten we over de vismarkt. Een paar mensen in het konvooi raakten hier een beetje nerveus van: in het donker door de haven in een stadje in Senegal. Maar achteraf bleek het allemaal mee te vallen. Het hotel was prachtig, direct aan het strand van de Atlantische Oceaan.
Na nog even wat na te kletsen over de dag zijn we maar het bedje ingedoken. We weten nog niet waar we morgen heen gaan. Naar Dakar of naar het Nationale Park in het zuiden. Daar zitten de nijlpaarden en krokodillen. Leuk om gaan te kamperen!
Nu is enkel het laatste waar. Mijn hemel, hoe lang kan je doen over een paspoort stempelen? Omdat we hier dus over waren voorgelicht hadden we besloten om wederom in een konvooi te gaan rijden en vroeg te vertrekken uit Nouakchott. Omdat Ron op zijn telefoon de beste GPS heeft staan mocht The Dutch Team het konvooi leiden. Twee Duitsers, twee Polen, een Fin en zes Hongaren reden volgzaam achter ons aan.
De organisator van de rally kwam vlak voor we vertrokken nog naar ons toe. Of we nog een plekje vrij hadden in de wagen. Na wat geschuif kon er inderdaad nog wel iemand in. Deze mevrouw, Valery, bleek van de Discovery Channel te zijn. Om preciezer te zijn, van de Travel Channel. We gaan dus op televisie komen met onze mooi Hyundai Elips Life auto!
Bij de grensovergang begon dus het wachten. Niet dat we ons daar erg druk over maakten. Het uitzicht was prachtig over de Senegal rivier. Hier moesten we dus later op de dag met een veerboot overheen. Om het wachten wat te veraangenamen zetten we de Ipod wat harder waardoor (vooral door de Pool Vojtek) er een dansje werd ingezet. Ozwepende nummers als Club Tropicana en In the Navy bereikten het hele konvooi.
De grensofficier vertelde ons dat we al onze paspoorten in moesten leveren, net als onze rijbewijzen en een briefje van 50 euro per auto. Achteraf bleek dat de overgang ongeveer 7 euro kostte. Onze eerste keer in Afrika dat we echt waren afgezet.
De overgang op de veerboot was mooi. Leuk om twee landen te zien aan beide kanten van de rivier. Zodra we Senegal hadden bereikt stortte de lokale bevolking zich op ons. Het resultaat was dat er een paar biertjes werden bezorgd (uiteraard!) en voor Ron een stokje zoethout.
De bevolking van Senegal is weer totaal anders dan Mauritanië. Het lijkt wel hoe zuidelijker je komt hoe meer de mensen lachen. De mensen in Mauritanië vielen ons al niet echt lastig, in tegenstelling tot Marokko, maar in Senegal hebben we er totaal geen last van. Wel worden we overal langs de weg vriendelijk toegezwaaid.
Nu was onze taak om een slaapplaats te zoeken. Deze vonden we in een stad genaamd Saint Louis. Nou, dit was nu een levendige stad! Op weg naar het hotel moesten we over de vismarkt. Een paar mensen in het konvooi raakten hier een beetje nerveus van: in het donker door de haven in een stadje in Senegal. Maar achteraf bleek het allemaal mee te vallen. Het hotel was prachtig, direct aan het strand van de Atlantische Oceaan.
Na nog even wat na te kletsen over de dag zijn we maar het bedje ingedoken. We weten nog niet waar we morgen heen gaan. Naar Dakar of naar het Nationale Park in het zuiden. Daar zitten de nijlpaarden en krokodillen. Leuk om gaan te kamperen!
-
12 Februari 2012 - 18:35
Ank En Nico :
Hoi Lin, je treinticket is binnen!! Verder alles goed daar hoor en zie ik. Wat een plaatjes die foto’s, grandioos. Veel plezier allemaal. -
12 Februari 2012 - 18:36
Truus En Ton :
De drie Musketiers.
Wat een verhalen om jaloers op te worden.
Geniet in Senegal, vooral van de mensen.
Wij zijn benieuwd naar de ontvangst in het ziekenhuis.
Waar jullie de auto afgeven.
Maakt er nog een mooie week van, en tot het volgende bericht.
Truus en Ton
-
12 Februari 2012 - 18:36
Paul :
Dakar is volgens het nieuws niet echt een goed idee momenteel. Have fun en doe voorzichtig. -
12 Februari 2012 - 18:36
LiesLecq :
Ik geniet volop van jullie verhalen en van alle prachtige foto’s. Fijn dat jullie auto het zo goed ‘doet’!
Een goede voortzetting van de reis gewenst!
Liesbeth (buurvrouw van-een-paar-deuren-verder van Linda)
-
12 Februari 2012 - 18:36
Claudia & Raymond :
Hallo allemaal,
Net “even” al jullie verhalen gelezen. Leuk om zo te lezen hoe de really elke dag gaat.
Suc6 nog met het laatste stukje van de race.
Groetjes Raymond & Claudia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
