Dag 10: naar Bojdour
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron
20 Januari 2012 | Marokko, Rabat
Vanochtend stonden we vroeg op om de briefing bij te wonen. Ik (Ron) had een koude nacht gehad. Mijn slaapzak is niet gemaakt voor winterse Sahara nachten, en halverwege de nacht verplaatsen naar in de auto hielp niet veel. Wel zag ik rond 04:00 auto’s arriveren en vroeg me af wie dat zouden zijn.
We dachten dus vroeg weg te kunnen na de briefing, maar toen zagen we onze vrienden (de Fin, Pool en 2 Duitsers) en hoorden dat zij in colonne rijden omdat de Skoda continu problemen heeft. Zij waren het ook die ik laat die nacht had zien aankomen. We besloten we met ze mee te gaan. En dat hebben we geweten. Gisteren had de Skoda 10 keer problemen gehad. Soms hield de motor ermee op, soms viel er een stuk Skoda af, en ze hebben het ook voor elkaar gekregen een gat van2 centimeterin de tank te rijden waardoor deze is gaan lekken. Hun nieuwe tank is een jerrycan van 4 liter. Naast de Duitsers, die hen vaak trokken met een sleepkabel, reed er ook een Hongaarse automonteur mee, een voorraad wagen en een Hongaars stelletje voor de gezelligheid.
We deelden ons ontbijt van Hollandse Unox soep en knakworsten met de anderen, en gaven 1 van onze tenten weg aan Nomaden omdat deze tijdens het opvouwen gebroken was. De Duitsers zeiden al dat die tenten in 1 seconden opgezet zijn, en je er 2 uur over doet om weer op te vouden… of te breken dus. We vertrokken pas tegen 11 uur, zo’n 4 uur nadat we waren opgestaan. Dit kwam omdat er gepoogd werd de Skoda te repareren maar uiteindelijk niet lukte. Dus slepen naar Esmara en daar een garage opzoeken. Doordat er gesleept moest worden reden we slechts 85km per uur. Maar al zou de Skoda wel zelf kunnen rijden, dan kunnen we ook niet harder dan 85 km per uur want zij zijn de zwakste schakel en harder kunnen zij niet. We kregen een walkie talkie van de Fin en Pool zodat we men hen contact konden houden tijdens het rijden. Uiteraard werden we vele grappen gemaakt over de walkie talkie, over ruilen van alcohol voor mariuana (we zijn toch Nederlanders?) en of we bij de Mac of Burger King zullen eten (McKameel?)
In Esmara aangekomen gingen zij direct op zoek naar een monteur. Wij gingen op zoek naar alcohol en een dekentje voor mij voor de nacht. Beiden konden we niet vinden, hoewel er wel gezegd werd dat er alcohol in een hotel in Laayoune te vinden is. Na een krap uur reden we terug naar de anderen bij de monteur, waar de auto nog altijd niet gerepareerd was. De hele stad was wel uitgelopen om ons te bekijken. Linda haalde wat pennen uit de auto om uit te delen. Het was alsof je brood in een vijver met veel vissen gooit, alle kinderen schreeuwen, trekken, duwen en vooral proberen de pennen uit je handen te grijpen. Om half 4 konden we Esmara verlaten want de Skoda deed het weer…. voor 20 km. Toen moest de motor afgesteld worden, wat niet goed gedaan was. Snel gefixt en we reden weer… voor 20 km. Toen bleken 2 onderdelen door de monteur verkeerd verwisseld te zijn. Het werd wederom gefixt door de Hongaarse monteurs en we reden weer… voor 20 km. Toen hield de auto er weer helemaal mee op. Een onderdeel dat in 30 jaar nog nooit vervangen was, was kapot. Dus weer slepen, nu zo’n 150 km naar Laayoune.
In Laayoune aangekomen zeiden de Fin en Pool dat zij hier de nacht zullen doorbrengen om dat onderdeel te zoeken. Ze willen ons niet langer ophouden en bovendien blijven de Duitsers bij hen. Dus wij namen afscheid en reden naar dat hotel waarvan in Esmara gezegd werd dat er alcohol was. Dat was er niet, maar wel pizza! Lekker een hapje gegeten. En prompt kwamen ook die andere hierheen. Dus spraken we hen nog 1 keer voor wij in de auto stapten voor het laatste stuk vandaag, naar Bojdour. Het eerste hotel daar zat al vol, met andere racers. Het tweede hotel had nog wel een kamer vrij, hoewel daar ook veel racers zaten. Morgen rijden we naar de grens met Mauritanië. Oversteken doen we pas de dag daarna, wat een interessante dag wordt omdat we door een stukje niemandsland gaan rijden.
Groeten van Martijn, Linda en Ron
We dachten dus vroeg weg te kunnen na de briefing, maar toen zagen we onze vrienden (de Fin, Pool en 2 Duitsers) en hoorden dat zij in colonne rijden omdat de Skoda continu problemen heeft. Zij waren het ook die ik laat die nacht had zien aankomen. We besloten we met ze mee te gaan. En dat hebben we geweten. Gisteren had de Skoda 10 keer problemen gehad. Soms hield de motor ermee op, soms viel er een stuk Skoda af, en ze hebben het ook voor elkaar gekregen een gat van2 centimeterin de tank te rijden waardoor deze is gaan lekken. Hun nieuwe tank is een jerrycan van 4 liter. Naast de Duitsers, die hen vaak trokken met een sleepkabel, reed er ook een Hongaarse automonteur mee, een voorraad wagen en een Hongaars stelletje voor de gezelligheid.
We deelden ons ontbijt van Hollandse Unox soep en knakworsten met de anderen, en gaven 1 van onze tenten weg aan Nomaden omdat deze tijdens het opvouwen gebroken was. De Duitsers zeiden al dat die tenten in 1 seconden opgezet zijn, en je er 2 uur over doet om weer op te vouden… of te breken dus. We vertrokken pas tegen 11 uur, zo’n 4 uur nadat we waren opgestaan. Dit kwam omdat er gepoogd werd de Skoda te repareren maar uiteindelijk niet lukte. Dus slepen naar Esmara en daar een garage opzoeken. Doordat er gesleept moest worden reden we slechts 85km per uur. Maar al zou de Skoda wel zelf kunnen rijden, dan kunnen we ook niet harder dan 85 km per uur want zij zijn de zwakste schakel en harder kunnen zij niet. We kregen een walkie talkie van de Fin en Pool zodat we men hen contact konden houden tijdens het rijden. Uiteraard werden we vele grappen gemaakt over de walkie talkie, over ruilen van alcohol voor mariuana (we zijn toch Nederlanders?) en of we bij de Mac of Burger King zullen eten (McKameel?)
In Esmara aangekomen gingen zij direct op zoek naar een monteur. Wij gingen op zoek naar alcohol en een dekentje voor mij voor de nacht. Beiden konden we niet vinden, hoewel er wel gezegd werd dat er alcohol in een hotel in Laayoune te vinden is. Na een krap uur reden we terug naar de anderen bij de monteur, waar de auto nog altijd niet gerepareerd was. De hele stad was wel uitgelopen om ons te bekijken. Linda haalde wat pennen uit de auto om uit te delen. Het was alsof je brood in een vijver met veel vissen gooit, alle kinderen schreeuwen, trekken, duwen en vooral proberen de pennen uit je handen te grijpen. Om half 4 konden we Esmara verlaten want de Skoda deed het weer…. voor 20 km. Toen moest de motor afgesteld worden, wat niet goed gedaan was. Snel gefixt en we reden weer… voor 20 km. Toen bleken 2 onderdelen door de monteur verkeerd verwisseld te zijn. Het werd wederom gefixt door de Hongaarse monteurs en we reden weer… voor 20 km. Toen hield de auto er weer helemaal mee op. Een onderdeel dat in 30 jaar nog nooit vervangen was, was kapot. Dus weer slepen, nu zo’n 150 km naar Laayoune.
In Laayoune aangekomen zeiden de Fin en Pool dat zij hier de nacht zullen doorbrengen om dat onderdeel te zoeken. Ze willen ons niet langer ophouden en bovendien blijven de Duitsers bij hen. Dus wij namen afscheid en reden naar dat hotel waarvan in Esmara gezegd werd dat er alcohol was. Dat was er niet, maar wel pizza! Lekker een hapje gegeten. En prompt kwamen ook die andere hierheen. Dus spraken we hen nog 1 keer voor wij in de auto stapten voor het laatste stuk vandaag, naar Bojdour. Het eerste hotel daar zat al vol, met andere racers. Het tweede hotel had nog wel een kamer vrij, hoewel daar ook veel racers zaten. Morgen rijden we naar de grens met Mauritanië. Oversteken doen we pas de dag daarna, wat een interessante dag wordt omdat we door een stukje niemandsland gaan rijden.
Groeten van Martijn, Linda en Ron
-
12 Februari 2012 - 18:29
Jeroen :
Mooie verhalen hoor! Ik heb ook al gezien dat het survival pakket voor Martijn zijn vruchten afwerpt
Succes weer!
Jeroen -
12 Februari 2012 - 18:29
Opa En Oma Van Linda:
Hallo Linda, Ron en Martijn.
Ook wij lezen jullie berichten natuurlijk.
Wat een belevenis zeg!
Avontuurlijk en straks veel ervaringen rijker.
Een landrover zou nog idealer geweest zijn hè..!
Veel plezier en succes op de rest van jullie trip.
Groeten van Opa en Oma van Linda. -
12 Februari 2012 - 18:30
Oma Van Linda En Ron:
Dag lieve kinderen, wereldreizigers, globetrotters en woestijnhazen!
Voordat jullie thuis zijn zullen jullie nog meer tietels veroverd hebben! Wat heb ik bij Ton en Truus genoten van jullie belevenissen en verhalen. Ton maak er voor mij een mooi boekwerk van. Ik hoop en wens jullie heel veel plezier, jullie zullen nog wel eens gelachen hebben en ook in die zandbak gedacht hebben, hoe komen we hier weer uit!! Ik ben 70 jaar te vroeg geboren dan had ik dit ook gedaan. Ik wens jullie nog heel veel plezier en goeie reis, en ‘t belangrijkste, KOM-GEZOND-WEER-THUIS!!! Misschien om over de volgende toer te denken, als dit travelen in jullie koppie zit zal het hier niet bij blijven, maar Linda gaat eerst nog skieen.
Tot ziens! Het is nacht (2.30u) ik kon niet slapen en dan ga je zo’n maffe brief schrijven die Ton of Truus dan voor mij in de computer zetten. Goeie reis, veel lol en behouden thuiskomst (met 3 dikke knuffels) is de wens van Oma Bontje -
12 Februari 2012 - 18:30
Jurjen :
Mauritanie, vandaag dus een spannende dag. Succes! -
12 Februari 2012 - 18:30
Jurjen :
Weet nu weer waar de grap van “2 guys, 1 girl and a cup” vandaan komt -
12 Februari 2012 - 18:30
Vivian Verweij :
Hallo Linda (en de rest natuurlijk) Wat moeten jullie veel mee maken zeg! Erg leuk dat jullie zo up-to-date alles bijhouden! Geniet ervan! Groetjes Vivian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
