Dag 7: einde van de marathon etappe
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron
17 Januari 2012 | Marokko, Rissani
Vanochtend begonnen we met het laatste gedeelte van de marathon etappe, die oorspronkelijk van Verona naar Rissani zou zijn, maar voor ons dus van Nice naar Rissani. Half 9 het hotel uitgecheckt, eten voor onderweg gekocht en de weg op van Guercif richting Rissani. Martijn begon met rijden. Na zo’n 125 km stopten we om foto’s te maken. En toen kwamen we erachter dat Martijns dure camera en mijn videocamera nog in de lobby van het hotel liggen. Wellicht minder belangrijk dan autopapieren vergeten, maar toch voldoende reden voor ons om om te keren en terug te rijden. Het zou wel 250 km extra zijn en dat we laat aankomen in Erfoud om inkopen te doen.
Na zo’n 40 km en al vele andere racers tegengekomen te zijn (waarvan velen ongetwijfeld dachten: “Waar gaan zij nou weer heen?”), kwam er een Hongaarse auto ons tegemoet met knipperende lichten en zwaaiende handen. Wij stoppen. Ze vroegen ons: “Waarom gaan jullie terug?”, waarop wij het uitlegden. “You can buy us in Rissani a beer of two then”, en ze overhandigden ons de apparatuur en zeiden dat ze wat grappige foto’s gemaakt hebben met onze camera. Allemaal lachen natuurlijk, maar wij vooral blij dat we hierdoor niet nog ruim200 kmextra hoeven te rijden, én dat we de spullen terug hebben.
En weer de weg op. Het valt ons op dat wij vaak andere racers inhalen en zelden zelf worden ingehaald. Dat is leuk want het betekent dat we vaak andere kunnen groeten, meerdere keren vaak als we een stop gemaakt hebben en zij ons weer hebben ingehaald.
Onderweg stopten we een keer in een klein dorpje waar enkele jochies liepen. We gaven hen een spiksplinter nieuwe voetbal. Ze sprongen letterlijk een gat in de lucht van blijdschap.
Toen kwam de Atlas, waar we hoog door de bergen reden en overal om ons heen sneeuw. Tja, we hadden wel sneeuw verwacht in Tsjechië, Hongarije of eventueel Italië, maar niet echt in Marokko! Een prachtig winters landschap. Terwijl wij weer daalden verdween dit landschap langzaam en veranderden de weersomstandigheden ietwat. Nu kregen we windstormen, waar wij bijna letterlijk werden weggeblazen als we de auto even uitstapten voor een kiekje. Wel mooi om het zand zo over de weg geblazen te zien worden, en een waterstorm op een meertje waar we langsreden.
In Erfoud ontmoetten we 2 “vrienden” die ons de weg lieten zien naar allerlei winkeltjes. De markt in Erfoud was ik 7 jaar geleden ook al eens geweest. Leuk om het weer te zien, en tevens een souvenir gekocht. Daarna kochten we eten in op de markt en in een klein winkeltje. We vervolgden onze route, waarbij de laatste pakweg 10 km onze eerste ervaring was met offroad rijden. Met grote stenen op en diepe gaten in de weg, en onze navigatie die moeite had aan te geven waar we precies waren.
De auberge waar we die nacht verbleven was voor Marokkaanse standaarden heel duur, maar wel redelijk luxe. ‘s Avonds met andere teams gegeten in het restaurant en verhalen uitgewisseld. Je hoort de meest krankzinnige verhalen. Wij spraken met een Fins / Poolse combinatie, en later nog met wat Duitsers. Voor we het wisten hadden we redelijk wat biertjes op en liep het ook al tegen tienen. En we moeten morgen om 4:00 op! Dus snel naar bed om nog iets van slaap te pakken voor de moeilijkste etappe die morgen begint.
Na zo’n 40 km en al vele andere racers tegengekomen te zijn (waarvan velen ongetwijfeld dachten: “Waar gaan zij nou weer heen?”), kwam er een Hongaarse auto ons tegemoet met knipperende lichten en zwaaiende handen. Wij stoppen. Ze vroegen ons: “Waarom gaan jullie terug?”, waarop wij het uitlegden. “You can buy us in Rissani a beer of two then”, en ze overhandigden ons de apparatuur en zeiden dat ze wat grappige foto’s gemaakt hebben met onze camera. Allemaal lachen natuurlijk, maar wij vooral blij dat we hierdoor niet nog ruim200 kmextra hoeven te rijden, én dat we de spullen terug hebben.
En weer de weg op. Het valt ons op dat wij vaak andere racers inhalen en zelden zelf worden ingehaald. Dat is leuk want het betekent dat we vaak andere kunnen groeten, meerdere keren vaak als we een stop gemaakt hebben en zij ons weer hebben ingehaald.
Onderweg stopten we een keer in een klein dorpje waar enkele jochies liepen. We gaven hen een spiksplinter nieuwe voetbal. Ze sprongen letterlijk een gat in de lucht van blijdschap.
Toen kwam de Atlas, waar we hoog door de bergen reden en overal om ons heen sneeuw. Tja, we hadden wel sneeuw verwacht in Tsjechië, Hongarije of eventueel Italië, maar niet echt in Marokko! Een prachtig winters landschap. Terwijl wij weer daalden verdween dit landschap langzaam en veranderden de weersomstandigheden ietwat. Nu kregen we windstormen, waar wij bijna letterlijk werden weggeblazen als we de auto even uitstapten voor een kiekje. Wel mooi om het zand zo over de weg geblazen te zien worden, en een waterstorm op een meertje waar we langsreden.
In Erfoud ontmoetten we 2 “vrienden” die ons de weg lieten zien naar allerlei winkeltjes. De markt in Erfoud was ik 7 jaar geleden ook al eens geweest. Leuk om het weer te zien, en tevens een souvenir gekocht. Daarna kochten we eten in op de markt en in een klein winkeltje. We vervolgden onze route, waarbij de laatste pakweg 10 km onze eerste ervaring was met offroad rijden. Met grote stenen op en diepe gaten in de weg, en onze navigatie die moeite had aan te geven waar we precies waren.
De auberge waar we die nacht verbleven was voor Marokkaanse standaarden heel duur, maar wel redelijk luxe. ‘s Avonds met andere teams gegeten in het restaurant en verhalen uitgewisseld. Je hoort de meest krankzinnige verhalen. Wij spraken met een Fins / Poolse combinatie, en later nog met wat Duitsers. Voor we het wisten hadden we redelijk wat biertjes op en liep het ook al tegen tienen. En we moeten morgen om 4:00 op! Dus snel naar bed om nog iets van slaap te pakken voor de moeilijkste etappe die morgen begint.
-
12 Februari 2012 - 18:26
Allart :
Wintersport? Skien? Kan prima daar!! -
12 Februari 2012 - 18:26
Nicoline :
Jippie! Offroad! Wel leuk om onder julkue verslagen te zetten wie het geschreven heeft. Kan ik er beter beeld bij vormen. Succes weer morgen! X -
12 Februari 2012 - 18:27
Nicoline :
never mind.het staat er boven zie ik nu… -
12 Februari 2012 - 18:27
Marjolijn :
Leuk om te lezen! En die foto’s… Ik ben jaloers! Geniet van jullie bijzondere reis!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
