Dali, einde treinrit

En hier in Dali eindigt dan mijn treinreis vanaf Amsterdam. Morgenavond vertrek ik per bus naar Jinghong, laatste stop in China voordat ik Laos inga. De rit duurt zo'n 18 uur. Het laatste stukje trein, van Kunming naar Dali, was totaal anders dan voorgaande ritten. De trein was zo goed als leeg (dus heerlijk rustig) en er was totaal geen ruimte voor bagage. Zou de trein dus volgeboekt zijn, had ik gezellig samen met mijn backpack in bed moeten slapen. Nu smeet ik die in een andere coupé.

Gisteren hier in Dali aangekomen en direct rondgekeken. Het is erg pittoresk, veel authentieke winkeltjes. Je wordt geregeld door oude dames aangesproken of je hash wilt. Dali is voor veel reizigers een softdrugs paradijs. Het deed me wat denken aan Nimbin, Australië.

Nadat ik de oude stad zelf wat bekeken had, besloot ik naar het Erhaimeer te lopen, zo'n 5 kilometer. Maar dan niet over de weg, maar dwars door een weiland waar allerlei mensen aan het werk waren. Ze keken me allemaal verbaasd aan, maar moesten lachen zodra ik 'ni hao' zei. Gelukkig had ik water bij me, het is hier erg warm en de zon brandt. Dat weet mijn nek nu ook, heerlijk verbrand. Onderweg zag ik ook nog een kleine slang. Het deed me beseffen dat ik nu een regio inga waar ik meer van dit soort beesten tegen ga komen.

's Avonds heb ik op z'n Dali's gegeten. Pruimenalcohol, lokale vis in zure saus, Dali bier. Allemaal heerlijk. Daarna enkele uren gespendeerd in de 'Bad Monkey' bar, vol met hippies. Kwam er nog een gast tegen die ik in Xi'an en Chengdu ook gezien had. Erg gezellig.

Vandaag naar de 3 pagode's gegaan, wat totaal niet boeiend was. Entreeprijs is belachelijk hoog, dus daar heb ik voor gepast. Verder heb ik een broek gekocht, wat lichter dan de spijkerbroeken die ik nu heb. Echt iets voor een Hollander: met afritsbare broekspijpen.

Zojuist heb ik gegeten in het Tibetaans café. Wentelteefjes en iets wat erg interessant leek (biefstuk met kippensmaak??) maar uiteindelijk niet boeiend was (een kip met stukjes biefstuk erin).

China is een prachtig land. Met de bevolking heb ik een haat-liefde verhouding opgebouwd. Soms kan ik ze totaal niet begrijpen, onbeleefd, egoïstisch en ranzig (continu spugen). Maar tegelijk ook zeer geïnteresseerd in je en ze nodigen je uit naar bijzondere plaatsjes. Groot verschil ook tussen de grote steden en het platteland. Ik ben nu wel toe aan iets anders, dus kan niet wachten tot ik volgende week Laos binnenvaar met de boot.