Dag 9: naar Tatooine

Afgelopen nacht hebben we heerlijk geslapen. De eigenaar van de slaapplaats was bijzonder vriendelijk en had voor Ron en Martijn zelfs nog een aantal biertjes over laten komen de avond ervoor.
Bij het ontbijt, dat inbegrepen was in de prijs, spraken we een Belgische vrouw. Ze was bezig een soort makelaar op te starten in zuidelijk Marokko. En dan om de mensen echt te helpen. De verhalen die ze vertelde waren niet altijd even samenhangend, maar vriendelijk was ze wel.

Nadat we de eigenaar een aantal EHBO-pakketjes hadden overhandigd, begonnen we aan onze reis. We moesten nog 150 kilometer extra rijden, omdat we de dag eerder de finish niet hadden gehaald. Geen probleem, want vandaag zouden we bijna de hele weg over asfalt rijden.

Al snel haalden we de eerste medereizigers van de rally in. We waren dus niet de enige die de vorige dag het einde niet hadden gehaald! Omdat onze auto vrij snel kan rijden verdwenen de andere auto’s al snel aan de horizon achter ons.

In de ochtend hadden we besloten dat we voorlopig geen off-road stukken zouden rijden. En als we dat al wel zouden doen, dan geen zandweggetjes!! Net op het moment dat we het tempo er goed in hadden, dat wil zeggen ongeveer 130 per uur, besloot een kameel de weg over te steken. Wij vol in de remmen, want kamelen hebben niet de eigenschap om gevaar aan te voelen. Althans, zo lijkt het. Het beestje sjokte rustig door over de weg. Op tijd remmen zat er niet meer in, dus dan maar op volle snelheid erlangs proberen te geraken. Op het laatste moment besefte het beestje dat ie toch maar het beste in kon houden. We kwamen met de schrik vrij. De rest van de dag hebben we extra uitgekeken voor kamelen langs de weg.

De eindbestemming was Tatooine. Genaamd naar een planeet uit Star Wars. In de handleiding van deze rit stond dat er ook ‘s avonds een film zou worden getoond. Die wilden we niet missen. We dachten wel dat het wel eens een feestje kon worden. Als de auto’s met de personen waar we het goed mee konden vinden er ook zouden zijn, kon het wel eens gezellig worden. Dus daar hoort wat drank bij. Maar waar vind je nou bier in een land dat niet echt bekend staat om de alcoholconsumptie? Na meerdere keren te hebben gevraagd waar we wat konden vinden wist een automonteur ons wel een winkeltje te wijzen. Hij stapte bij ons in de auto en wees ons de weg, half in het Frans, half in het Arabisch. De tent waar we terecht kwamen had niets te maken met een winkel. Het was simpelweg een geheime locatie waar drank werd verhandeld. De Marokkanen die wat kwamen halen stopten de flessen diep in hun overall. zodat niemand kon zien wat ze zojuist hadden gekocht. Na enkele minuten waren we 24 blikjes bier rijker. Nu vlug verder na de eindbestemming, nadat we de automonteur hadden ‘betaald’ met twee sigaretten.

We kwamen in het kamp aan precies op het moment dat het laatste zonlicht over de vlakte scheen. Er waren ongeveer 40 auto’s al present, maar geen van onze vrienden. We besloten over de ‘camping’ te lopen om te kijken wie er allemaal waren. Eerst trakteerden we de enige andere Nederlander op een biertje, waar hij ongeveer even blij mee was als de Marokkaanse kinderen die we een bal geven. Daarna liepen we verder en kwamen we aan bij een groep Hongaren. Ze vroegen ons eerst of we Noren waren. Toen we riepen dat we Nederlanders waren verwelkomden ze ons meteen in hun groep. Ik weet niet of daar enig verband tussen zit. We stapten een Nomadenhutje binnen en schoven ons direct een bord in onze handen. We kregen een heerlijke Goulash soep geserveerd. Echt heerlijk! Het dessert, een pasta met suiker, was iets minder, maar mocht de pret van de Goulash niet drukken. Het was bijzonder hoe we met open armen werden ontvangen door de Hongaren.

Later vanavond wordt onze eerste nacht in een tent slapen. Hopelijk doen de tenten het goed (ze moeten nog uit het plastic) en houden ze ons een beetje warm. Een ding waar we sowieso van kunnen gaan genieten vannacht is de sterrenhemel. De maan geeft maar erg weinig licht en omdat er geen kunstlicht in de omgeving is, hebben we een spectaculaire tentoonstelling boven ons.

Tot morgen!

Groeten van Linda, Ron en Martijn