Xi'anaanse avonturen

Vooraf dacht ik aan 3 dagen Xi'an voldoende te hebben, maar het zijn er uiteindelijk 7 geworden. Niet dat ik zoveel gezien heb, maar toen ik 's ochtends arriveerde sprak ik een Noors meisje en het klikte enorm. Gevolg is dat we allerlei grappige en niet-allerdaagse avonturen beleefd hebben. Niet alleen in Xi'an, ook gisteren onze eerste dag in Chengdu. Maar eerst over Xi'an.

Het hostel was heel gezellig en zowel het personeel als de gasten heel open en vriendelijk. Verder was er een dvd-kamer, waar we veel gebruik van gemaakt hebben. De meest vage films waren er tot onze beschikking. "Frankenfish" is een echte aanrader, maar Dumb & Dumber met een in Chinees sprekende Jim Carrey is ook top. De eerste dag gingen we 's avonds met 4 man uit in een enorm vage Chinese discotheek. Ik had continu het idee dat alles onecht was, dat het een soort droom was. We waren de enige buitenlanders en alle Chinezen kwamen naar ons toe, gaven ons gratis drank en fruit. 1 meid kwam zelfs met een heel bijzonder voorstel.. of ik met haar vriend wilden zoenen. Dat verzoek heb ik toch maar vriendelijk afgeslagen. In de discotheek staan allemaal politieagenten met helmen en wapens. Het is slechts ter preventie, maar geeft een heel aparte sfeer. Na afloop zijn Amanda (de Noorse) en ik nog wat wezen eten op straat. Een soort van portable barbecue van een Chinese vrouw. Heerlijk eten voor een appel en een ei, beste eten tot dusver.

Vrijdag de stad in gegaan. Eerst de klokkentoren bekeken, niet boeiend. Daarna het moslimkwartier in. Dat was wel interessant. Een mix van Chinese cultuur met islamitische invloeden. 's Avonds in het hostel hebben we zelf dumplings gemaakt. Smaakte prima. In mijn kamer sliepen 3 Chinese meisjes. 1 ervan sprak ik even aan, met als gevolg dat we een uur lang gezellig gekletst hebben, voornamelijk in gebarentaal of geschreven Engels. Ze kan, net als veel Chinezen, Engels niet goed spreken maar wel goed schrijven. Uiteindelijk gaf ze me nog een presentje in de vorm van traditionele eetstokjes.

Zaterdag niet heel veel gedaan. Ik wilde kijken of ik een fiets cq. brommer kon vinden, maar sprak met een Amerikaan dat dat onverstandig is in China. Als buitenlander zul je op een brommer veel worden aangehouden en geld moeten betalen wil je je brommer niet inleveren. Corruptie is alomtegenwoordig. Engels lesgeven wordt ook lastig omdat ze willen dat je voor minstens 6 maanden een contract tekent. Te lang voor mij. Tibet is nog gesloten maar er zijn geruchten dat het niet lang meer duurt voordat het weer opent. Hopelijk op tijd voor mij.

Zondag begon ik de dag met een Nederlandse dvd te kijken in het hostel: de Dominee. Grappig om zover van huis Nederlands op tv te zien. Later die dag met Amanda en Irene (een Uruguayaanse) over de stadsmuur van Xi'an gefietst. Bijzondere ervaring.

Maandag was een hele leuke dag. Nadat Amanda en ik naar de moskee waren gegaan, die overigens niet interessant was, gingen we naar een pretpark. Geen entreeprijs, wel afdingen op elke attractie. Toen wij in een ronddraaiende, over-de-kop-gaande spin gingen en de enige aan boord waren, ontstond er een grote menigte van Chinezen die wel eens 2 westerlingen wilden zien in een attractie. Wij schreeuwen, Chinezen verbaasd. Toen het apparaat weer stopte en wij uitstapten, werden we geconfronteerd met 70 naar ons starende Chinezen. Ik gaf ze een grote glimlach en stak beide duimen omhoog. Iedereen lachen, en de menigte vertrok. Beeld staat op mijn netvlies gegrift. Verder zijn we nog in een vaag spookhuis geweest en hebben gevaren in een grote vijver. Het pretpark was het hoogtepunt van Xi'an tot dusver, en ik ben nog niet eens naar het terracotte leger geweest!

Dinsdag niet veel gedaan, alleen wat films gekeken. Xi'an had ik vooraf al verklaard tot rustplaats omdat Beijing zo druk was en ik veel gedaan/gelopen had.

Woensdag dan eindelijk het terracotte leger. Wat een tegenvaller. Het verhaal is wel prachtig, maar ik vind de beelden zelf oninteressant en niet indrukwekkend. We zijn maar een ijsje gaan eten en in het gras gaan liggen, genieten van het mooie weer aldaar. Ineens keek Amanda verbaasd om zich heen. Haar lip-piercing bleek weg te zijn. Met het ijs doorgeslikt waarschijnlijk. In een poging het ding terug naar boven te krijgen, verdween het achter haar huig, waar het tot de dag van vandaag nog steeds zit. Hoe krijgt ze het voor elkaar..
Later die dag met een Franse, Amerikaan en Israëlier wezen tafelvoetballen. Even laten zien dat Holland de beste is. Ook hebben die Franse, Amanda en ik nog wat grappig taalgrapjes bedacht. 1 begint een zin in eigen taal, ander vult aan in eigen taal en de laatste eindigt de zin in eigen taal. Daarna in Engels vertalen. Een voorbeeld van een uitkomst: "Mijn heupen liggen in de goot met een zeepaard". Hmm..
's Avonds weer naar die vage discotheek. Zelfde verhaal. Wel een paar erg opdringerige mensen, maar al met al gezellig. Laat naar bed, wat vervelend was omdat we op tijd moesten uitchecken de volgende ochtend.

Donderdag dus uitgecheckt en eigenlijk de hele dag gewacht tot de trein vertrok om 20:45u, met 45 minuten vertraging. Deze keer geen harde stoel maar een bed. Stukken beter! De treinreis was 4 uur langer dan van Beijing naar Xi'an, maar omdat ik kon slapen, was het voorbij in no-time.

Vrijdag, gisteren dus, ingecheckt in een leuk hostel. Eerst de stad in omdat Amanda die piercing achter haar huig weg wilde laten halen. Ze spreekt Chinees (2 jaar gestudeerd in Hongkong maar het is toch wat anders als je zoiets vaags moet uitleggen. Gevolg was dat we 3 uur lang van het kastje naar de muur gestuurd werden, en ze het elke keer opnieuw moest uitleggen. Uiteraard met als gevolg een hard lachende Chinees die zoiets vaags zelden heeft meegemaakt. Dokters eigenwijs, wilden geen x-ray laten maken omdat ze de piercing niet zagen. Geweldige logica: geen x-ray maken omdat je het niet ziet terwijl het mij juist dan logisch lijkt dat wel te doen. Gevolg is dat we veel tijd verloren hadden voor niks. Het ziekenhuis was ook nog ver van het centrum, taxi's allemaal vol en wij de weg kwijt. Een willekeurig 87-sterren hotel ingelopen (wat een weelde!) en uitgelegd. Mochten we op internet wel even kijken naar het adres van het hostel. De bereidheid om ons te helpen van het hotelpersoneel was het totale tegenovergestelde van de mensen in het ziekenhuis.

En vandaag gaan we weer naar een pretpark hier in Chengdu. Morgen wellicht panda's bekijken in een broedcentrum. Daarna ga ik naar Kunming en moet aldaar beslissen wat te doen. Het schijnt dat 1 mei Tibet weer opent, dus met wat geluk gaat het me lukken erheen te gaan.