Weekje Chengdu

Er zit inmiddels bijna een week Chengdu op. Op dit moment zit ik hier eigenlijk te wachten tot het 1 mei is. Ik hoor van vele mensen dat Tibet 1 mei opent en er gaat een trein vanuit Chengdu naar Lhasa. Maar sinds gisteren weten de Chinezen het ook niet meer. Ik zal dus moeten beslissen of ik nog even blijf wachten, naar Myanmar of Laos ga, of vlieg naar Kathmandu. Opties genoeg maar mijn gevoel zegt dat ik snel een beslissing moet maken omdat wachten waarschijnlijk overbodig is (dat wil zeggen, Tibet zal niet spoedig opengaan).

In Chengdu zijn we weer naar een pretpark gegaan en hebben daar grappen uitgehaald zoals bloemenkransen op de hoofden van willekeurige mensen geplaatst en "ni hen piao liang" (je bent erg mooi) tegen met name oude vrouwen gezegd. Reacties zijn altijd prachtig.
's Avonds op bezoek in een ander hostel waar een Engelse meid zit die ik tegenkwam in Beijing en Xi'an. Even bijgekletst. Ze vertrekt binnenkort, terug naar Engeland.
De volgende dag stond het broedcentrum van de panda's op het programma. Bij het ontbijt kwam een oude Amerikaanse vrouw bij ons zitten en begon te brabbelen over de Amerikaanse voorverkiezingen en hoe slecht Hillary Clinton is. Vervolgens vroeg ze wat we gingen doen en of ze met ons meemocht. Ik had mijn twijfels eerst, maar na een dag met deze bijzondere vrouw opgetrokken te zijn was mijn mening compleet veranderd. Deze bijna 70-jarige vrouw woont in Thailand en is erg open-minded. Familie heeft ze niet, wel heeft ze (bijna) letterlijk de hele wereld gereisd. 50 jaar reizen. En wat ze allemaal voor avonturen heeft meegemaakt, geweldig. Maar hoewel ze er niet meer woont, houdt ze nog wel van de VS en is daarom erg begaan met verkiezingen, en uitgesproken. Ze schrijft ook boeken, reisverslagen. Nadat ze met veel moeite een uitgeverij had gevonden die haar boeken wilde publiceren, ging ze vrolijk zelf haar boeken kopiëren in Thailand omdat ze niks geeft om geld maar wel graag haar verhaal kwijt wil. Kortom, een ervaring om deze vrouw te ontmoeten. Ze reist alleen en haar volgende bestemmingen zijn Mongolië, Rusland en Kazakhstan. Overigens gingen Amanda en ik deze avond nog uit tot diep in de nacht.. en Cat (die oude dame dus) ging vrolijk met ons mee. Ze rookte zelfs hash. Amanda rookte mee, maar gezien mijn Nederlandse achtergrond ben ik daar niet geïnteresseerd in. Dat kan in Amsterdam ook.

In Chengdu durfde ik dan uiteindelijk wel wat me in Beijing niet lukte: schorpioenen en krekels eten. Smaakloos respectievelijk krokant. Maar zeker niet ranzig. Ik ken echter wel betere dieren om te eten. 's Avonds gingen we op een missie om zoveel mogelijk paddestoelen te eten. Die zijn zooooo lekker hier! We kwamen uiteindelijk op 42 satéstokjes van elke 3 paddestoelen. Ik wil niet weten hoe mijn maag er daarna uitzag.

De aankomende dagen zullen niet zo interessant zijn. Amanda vertrekt morgen op een cruise over de Yangzi rivier, richting Shanghai. Ik blijf hier in ieder geval nog 3 dagen om een beslissing te maken wat te doen. Kunming, mijn oorspronkelijke plan, lonkt vanwege het lekkere weer. Maar als ik de Birmaweg (zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Birmaweg) niet doorkan, ben ik genoodzaakt naar Laos te gaan en India/Nepal over te slaan. Ik wou dat ik niet zoveel tijd had om erover na te denken...