Overal groen
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron
13 Oktober 2008 | Nieuw Zeeland, Kerikeri
Ik heb tijdens de busrit van Auckland naar Kerikeri 4 uur lang kunnen genieten van alle mogelijke kleuren groen die je kunt bedenken. En dit waren nog slechts de bomen van Nieuw Zeeland. Schitterend. Ben benieuwd hoe de bergen, watervallen, eilanden en meren zullen zijn. Foto's hiervan kan ik nog niet laten zien omdat het internet hier in Kerikeri traag en duur is. Het is overigens het enige wat duur is hier, voor de rest kan ik de dag makkelijk doorkomen met 10-15 euro, wat ook de reden is dat ik hier ben.
Gevlogen. Inderdaad ben ik vrijdag in het vliegtuig gestapt van Sydney naar Auckland omdat een boot vinden niet realistisch was. 10 e-mails gestuurd naar zeilclubs. De reacties die ik kreeg waren allemaal: verkeerde tijd van het jaar, of, er gaan nooit zeilboten daarheen. Een dagje rond de haven rondlopen en mensen vragen of er grote containers heen gaan was hetzelfde: niet de tijd van het jaar. Ik zou het nog hebben kunnen proberen bij Port Botany, maar dat ligt ver van het centrum en ik mag daar niet eens komen. Daarbij vond ik een zeer goedkoop vliegticket online en bedacht me dat vliegen de enige vorm van transport is dat ik nog niet gedaan had, dus waarom ook niet.
In Sydney heb ik dus 10 dagen gespendeerd. De eerste avond was ik met 2 Ieren naar een bar gegaan, waar we een Engelse meid tegenkwamen die zich nogal raar gedroeg. Uit het niets opmerkingen maken als "ik wou dat IK een vriendje had" of "ik wou dat iemand MIJ eens kuste". En dan mij diep in de ogen aankijken. Ze leek overigens wat op Tante Sidonia van Suske en Wiske. Ieren keken me ook wat verbaasd aan.
De volgende dag besloot ik naar een ander hostel te gaan op Darlinghurst. Heel groot en erg gezellig. Geen probleem om hier een week te vertoeven. Kamergenoten waren gezellig maar dat uitte zich ook in herrie maken in het midden van de nacht als ze thuiskwamen van uitgaan. Iedereen deed mee en alleen de nieuwkomers klaagden. Ik accepteerde het hoewel ik me rustig hield als ik eens laat thuiskwam. De kamer was een VERSCHRIKKELIJKE troep. De kleur van de vloerbedekking was mij onbekend daar er overal zooi op de grond lag. Lopen deed je dus over andermans spullen. Het gerucht ging dat de meeste troep van vorige gasten waren, misschien zelfs van gasten voor de vorige gasten. De koelkast in de kamer was versierd met taart en dus onbruikbaar tenzij je je eten besmeurd wilt zien met oude, rotte taart. Ik besloot me als een held te gedragen en heb het onding schoongemaakt in 2 uur. Iedereen vol lof en ik kon niks meer verkeerd doen sindsdien.
De rest van de week heb ik met name gelezen en geïnternet. Zelf eten klaargemaakt omdat hier een prima keuken was (die in tegenstelling tot onze kamer wel schoon en opgeruimd was). Barbecue op het dak, een enkele avond wat biertjes in de kroeg gepakt. Het makkelijke leven, zeg maar.
De vlucht naar Auckland was voorspoedig. Toch wel leuk om weer eens te vliegen, met Aerolineas Argentinas. Met deze maatschappij ga ik (waarschijnlijk) ook van Auckland naar Buenos Aires vliegen, want dat is mijn volgende plan. Het ligt allemaal wel een beetje aan geld ook, en zeker met de economische crisis die er nu is kan dat misschien lastig zijn (een lening aan te vragen). Overigens merk je hier in de Zuid-Pacific weinig van de crisis. Overige plannen zijn: alleen nog Zuid Amerika (dus niet Midden- en Noord-Amerika) reizen, en terug naar Nederland tussen 22 maart en 22 juni. Oh, en een boek schrijven over mijn reis. Ik schrijf veel op mijn weblog maar lang niet alles wat ik meegemaakt hebt. Veel mensen hebben inmiddels me aanbevolen een boek te schrijven, en waarom ook niet?
De aankomende week ga ik wat rondwandelen in de prachtige omgeving hier, en volgende week wellicht een kijkje nemen nog iets noordelijker, bij de 90-mile-beach.
Gevlogen. Inderdaad ben ik vrijdag in het vliegtuig gestapt van Sydney naar Auckland omdat een boot vinden niet realistisch was. 10 e-mails gestuurd naar zeilclubs. De reacties die ik kreeg waren allemaal: verkeerde tijd van het jaar, of, er gaan nooit zeilboten daarheen. Een dagje rond de haven rondlopen en mensen vragen of er grote containers heen gaan was hetzelfde: niet de tijd van het jaar. Ik zou het nog hebben kunnen proberen bij Port Botany, maar dat ligt ver van het centrum en ik mag daar niet eens komen. Daarbij vond ik een zeer goedkoop vliegticket online en bedacht me dat vliegen de enige vorm van transport is dat ik nog niet gedaan had, dus waarom ook niet.
In Sydney heb ik dus 10 dagen gespendeerd. De eerste avond was ik met 2 Ieren naar een bar gegaan, waar we een Engelse meid tegenkwamen die zich nogal raar gedroeg. Uit het niets opmerkingen maken als "ik wou dat IK een vriendje had" of "ik wou dat iemand MIJ eens kuste". En dan mij diep in de ogen aankijken. Ze leek overigens wat op Tante Sidonia van Suske en Wiske. Ieren keken me ook wat verbaasd aan.
De volgende dag besloot ik naar een ander hostel te gaan op Darlinghurst. Heel groot en erg gezellig. Geen probleem om hier een week te vertoeven. Kamergenoten waren gezellig maar dat uitte zich ook in herrie maken in het midden van de nacht als ze thuiskwamen van uitgaan. Iedereen deed mee en alleen de nieuwkomers klaagden. Ik accepteerde het hoewel ik me rustig hield als ik eens laat thuiskwam. De kamer was een VERSCHRIKKELIJKE troep. De kleur van de vloerbedekking was mij onbekend daar er overal zooi op de grond lag. Lopen deed je dus over andermans spullen. Het gerucht ging dat de meeste troep van vorige gasten waren, misschien zelfs van gasten voor de vorige gasten. De koelkast in de kamer was versierd met taart en dus onbruikbaar tenzij je je eten besmeurd wilt zien met oude, rotte taart. Ik besloot me als een held te gedragen en heb het onding schoongemaakt in 2 uur. Iedereen vol lof en ik kon niks meer verkeerd doen sindsdien.
De rest van de week heb ik met name gelezen en geïnternet. Zelf eten klaargemaakt omdat hier een prima keuken was (die in tegenstelling tot onze kamer wel schoon en opgeruimd was). Barbecue op het dak, een enkele avond wat biertjes in de kroeg gepakt. Het makkelijke leven, zeg maar.
De vlucht naar Auckland was voorspoedig. Toch wel leuk om weer eens te vliegen, met Aerolineas Argentinas. Met deze maatschappij ga ik (waarschijnlijk) ook van Auckland naar Buenos Aires vliegen, want dat is mijn volgende plan. Het ligt allemaal wel een beetje aan geld ook, en zeker met de economische crisis die er nu is kan dat misschien lastig zijn (een lening aan te vragen). Overigens merk je hier in de Zuid-Pacific weinig van de crisis. Overige plannen zijn: alleen nog Zuid Amerika (dus niet Midden- en Noord-Amerika) reizen, en terug naar Nederland tussen 22 maart en 22 juni. Oh, en een boek schrijven over mijn reis. Ik schrijf veel op mijn weblog maar lang niet alles wat ik meegemaakt hebt. Veel mensen hebben inmiddels me aanbevolen een boek te schrijven, en waarom ook niet?
De aankomende week ga ik wat rondwandelen in de prachtige omgeving hier, en volgende week wellicht een kijkje nemen nog iets noordelijker, bij de 90-mile-beach.
-
13 Oktober 2008 - 06:04
Esther:
Hee Ron,
Leest weer lekker weg hoor!
Groetjes Esther -
13 Oktober 2008 - 06:09
Pama:
Nou Ron, als echte natuurliefhebbers staan we in de startblokken hoor om samen met jou te genieten van al dat natuurschoon! En wat je financiering betreft van je laatste deel van je reis: wel, van onze ‘staats’banken hoef je in deze crisistijd niks te verwachten maar er zullen vast nog meer “privèbanken” zijn die zoveel vertrouwen in je hebben en dus bereidt zijn je te lenen. Wacht maar af!!:-) -
13 Oktober 2008 - 06:52
Renate:
Hee Ron, dus toch een boek! goed man. Jammer dat het dagelijkse mail-verkeer tussen ons nu weer ten einde is...vond het wel gezellig! ;-)
Vraag: waarom precies tussen 22 maart en 22 juni thuiskomen? Hou je van het getal 22?
Nou, veel plezier weer, geniet van al het groen en ik hoop snel foto's te zien!
Liefs van ons 3-tjes -
13 Oktober 2008 - 11:38
Lia :
Hoi Ron ziet er weer goed uit hoor je verhalen.
Ik ben wel nieuwsgierig naar de foto's van al dat groen.
En dat boek gewoon doen net zoals je leven nu.
Ik hoor weer van je, en nog niet aan de thuis reis denken hoor, tot de laatste dag genieten.
gr. Lia -
14 Oktober 2008 - 08:57
Maike:
Hey Ron,
Hoewel we nog niet zo lang terug zijn, begint het al weer heel erg te kriebelen om weer op reis te gaan, zeker nadat ik jouw verhalen lees. Zucht, 3 maanden geleden reden wij nog van Auckland naar Kerikeri (of een soortgelijke route). Nou, superveel plezier in ieder geval tussen de Kiwi's!
Groetjes, Maike -
15 Oktober 2008 - 15:18
Annemarije.:
Jaaaaaaaaaaa, Nieuw-Zeeland IS fantastisch!!! Wat fijn dat je in mijn voetstappen aan het treden bent! :-) Op de dag af was ik daar een jaar geleden!!! Wou nu wel even dat ik daar ook was!!! Dus geniet maar dubbel. Liefs van Anne. -
19 Oktober 2008 - 13:31
Tante Riet:
Naast mij staan je Pa en Ma,heel gezellig.
geniet maar.Ga door met de gedachte om een boek te schrijven.Groetjes
daaaag
-
19 Oktober 2008 - 13:33
Annie V.d.Berg:
wel spannend hoor Ron watje er allemaal voor moet doen om een prachtige reis te maken en in ieder land maak je wel wat mee met die meiden en schoon kan het alleen thuis zijn Groetjes Annie -
23 Oktober 2008 - 11:04
Mark Sluijs :
Via mijn ouders al veel gehoord over je reis. Klinkt super leuk,ik blijf het lezen. Ben benieuwd naar je boek!! -
28 Februari 2009 - 09:49
Nic:
Volgens mij kan ik me herinneren dat ik Xena daar langs heb zien rennen.... ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
