Comfortabel wachten
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron
02 September 2008 | Indonesië, Kupang
Het lijkt dan toch te gaan lukken, met de boot naar Australië!
Vanochtend aangekomen in Kupang na een 20-uur durende veerboot dwars over de Suva-zee, waar het water redelijk rustig was en ik kon genieten van het prachtige uitzicht: overal waar je kijkt water, en een schitterende zonsondergang. Ik heb redelijk kunnen slapen, ondanks de geluiden van een tv die de hele nacht aanstond, mobiele telefoontjes die mp3-muziek afspeelden, ook de hele nacht, en de geluiden van kippen en geiten die 1 verdieping lager dan mij verbleven en redelijk van streek leken, alsof ze beseften dat we honderden kilometers van de kust verwijderd waren.
Bij aankomst direct naar de l'Avalon bar gegaan waar ik Edwin sprak. Hij vertelde me dat de boot waar hij me vorige week een e-mail over gestuurd had, hier nog steeds is en binnenkort weggaat. Ik kan mee. Hij stelde me wat later voor aan 1 van de crew-leden.
Het betreft dus een Australische jacht, die heeft meegedaan met een race van Darwin naar Ambon en nu op de weg terug is. Tot zover bestaat de crew uit een engineer (die ik dus sprak), de kapitein en zijn vrouw. Mogelijk gaan er, naast mij, nog 2 reizigers mee. Ik word verwacht wat werk te verrichten aan boord, wat voornamelijk zal bestaan uit wacht houden in de nacht. De rit duurt minstens 4 dagen en is, volgens de man die ik sprak, volkomen veilig, hoewel de zee ruig kan zijn.
Edwin vertelde me dat ik geluk heb. Dit zou wel eens de laatste boot van het seizoen kunnen zijn. Mijn originele plan van naar Oost-Timor gaan, daar 2 weken te verblijven en dan pas naar een boot te gaan zoeken, kan dus geen doorgang vinden. Aan de ene kant jammer, maar het avontuur om in Australië te komen zonder te vliegen is letterlijk 'once-in-a-lifetime'.
Overigens moet ik hier in Kupang nog wel een aantal dagen wachten, mogelijk zelfs een week. Een onderdeel van de boot maakte irritante geluiden, en die willen ze nu eerst vervangen. Ze wachten op materiaal uit Bali en hebben nog geen idee wanneer dat hier arriveert. Het enige probleem dat ik heb is dat mijn visum vrijdag afloopt. Edwin vertelde me dat ik beter geen visum-run naar Dili kan doen, want dat duurt minstens 3 werkdagen voordat ik een nieuw visum heb, en de boot vertrekt wanneer ze klaar zijn. Ze wachten niet op me. Het alternatief is $20,- betalen voor elke dag dat ik langer dan mijn visum hier blijf. Een visum-run kost me sowieso $80,- dus 4 extra dagen maakt niks uit. Als ze me maar niet in de gevangenis gooien vanwege visum-misbruik. Volgens de Indonesische wet kan dat, maar Edwin zegt dat ik me nergens druk om hoef te maken.
Dus, dat betekent de aankomende dagen relaxen in Kupang in de l'Avalon bar (zie foto boven verslag voor het uitzicht vanuit de bar), en misschien een brommertje huren om West-Timor wat te bekijken. Volgende bericht hopelijk vanuit Down-Under!
Vanochtend aangekomen in Kupang na een 20-uur durende veerboot dwars over de Suva-zee, waar het water redelijk rustig was en ik kon genieten van het prachtige uitzicht: overal waar je kijkt water, en een schitterende zonsondergang. Ik heb redelijk kunnen slapen, ondanks de geluiden van een tv die de hele nacht aanstond, mobiele telefoontjes die mp3-muziek afspeelden, ook de hele nacht, en de geluiden van kippen en geiten die 1 verdieping lager dan mij verbleven en redelijk van streek leken, alsof ze beseften dat we honderden kilometers van de kust verwijderd waren.
Bij aankomst direct naar de l'Avalon bar gegaan waar ik Edwin sprak. Hij vertelde me dat de boot waar hij me vorige week een e-mail over gestuurd had, hier nog steeds is en binnenkort weggaat. Ik kan mee. Hij stelde me wat later voor aan 1 van de crew-leden.
Het betreft dus een Australische jacht, die heeft meegedaan met een race van Darwin naar Ambon en nu op de weg terug is. Tot zover bestaat de crew uit een engineer (die ik dus sprak), de kapitein en zijn vrouw. Mogelijk gaan er, naast mij, nog 2 reizigers mee. Ik word verwacht wat werk te verrichten aan boord, wat voornamelijk zal bestaan uit wacht houden in de nacht. De rit duurt minstens 4 dagen en is, volgens de man die ik sprak, volkomen veilig, hoewel de zee ruig kan zijn.
Edwin vertelde me dat ik geluk heb. Dit zou wel eens de laatste boot van het seizoen kunnen zijn. Mijn originele plan van naar Oost-Timor gaan, daar 2 weken te verblijven en dan pas naar een boot te gaan zoeken, kan dus geen doorgang vinden. Aan de ene kant jammer, maar het avontuur om in Australië te komen zonder te vliegen is letterlijk 'once-in-a-lifetime'.
Overigens moet ik hier in Kupang nog wel een aantal dagen wachten, mogelijk zelfs een week. Een onderdeel van de boot maakte irritante geluiden, en die willen ze nu eerst vervangen. Ze wachten op materiaal uit Bali en hebben nog geen idee wanneer dat hier arriveert. Het enige probleem dat ik heb is dat mijn visum vrijdag afloopt. Edwin vertelde me dat ik beter geen visum-run naar Dili kan doen, want dat duurt minstens 3 werkdagen voordat ik een nieuw visum heb, en de boot vertrekt wanneer ze klaar zijn. Ze wachten niet op me. Het alternatief is $20,- betalen voor elke dag dat ik langer dan mijn visum hier blijf. Een visum-run kost me sowieso $80,- dus 4 extra dagen maakt niks uit. Als ze me maar niet in de gevangenis gooien vanwege visum-misbruik. Volgens de Indonesische wet kan dat, maar Edwin zegt dat ik me nergens druk om hoef te maken.
Dus, dat betekent de aankomende dagen relaxen in Kupang in de l'Avalon bar (zie foto boven verslag voor het uitzicht vanuit de bar), en misschien een brommertje huren om West-Timor wat te bekijken. Volgende bericht hopelijk vanuit Down-Under!
-
02 September 2008 - 09:35
Renatert:
Ooooooooow, zó is wachten in het geheeeel niet erg! Toch? Heerlijk, beetje zwemmen, cocktailtjes drinken, nog maar es zwemmen, hangen in een hangmat (stel ik me dan voor), etc. Hier is het triest en druilerig.....
Veel plezier!
x -
03 September 2008 - 09:37
Tante Riet.:
Beste Ron,geen dag ben je uit mijn gedachte,ik geniet van ak je verhalen,wat een verrijking voor je zelf. Groeten -
04 September 2008 - 14:21
Annie V D Berg:
Wat is het allemaal spannent. Maar je beleeft onwijs veel.Zodat je die mensen daar wel leert kennen.Veel succes met jouw mooie avondtuur en reis -
05 September 2008 - 15:18
Lia :
Hoi Ron wat een leuke verhalen weer, sorry even niets van mij gehoord maar ik was echt mega druk.( heb de verhalen wel gelezen hoor )
De kaarten die wij gekregen hebben vinden wij erg leuk en worden opgehangen natuurlijk.
Daniel krijgt op 1 oktober de sleutel van hun huis dus het word wat stiller hier, zal wel vreemd zijn.
Ron doe voorzichtig en geniet er maar van.
Lia
-
11 September 2008 - 21:06
Paul:
Ron!
Als een wonder kom ik hier terecht. Ga in november naar laos en speur wat rond op waarbenjij.nu klik op een willekeurige foto uit laos en voila Ron zijn blog. Alles is ok zo te zien, ga zo alles 'even' lezen. Poker ligt hier al een tijdje op zijn gat iedereen op vakantie enz enz. Spreek je later! -
11 September 2008 - 22:24
Paul:
ok alles 'even' gelezen en me zeer vermaakt vooral de brommer etape. Zoals arjan al eerder zei rek de goedkope en haast de dure!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
