Van Koh naar Koh
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron
16 Juli 2008 | Thailand, Bangkok
Koh betekent eiland in het Thais. De afgelopen week ben ik onder andere van Koh Phi Phi naar Koh Samui naar Koh Pha Ngan gegaan.
De ochtend dat ik Myanmar weer verliet kwamen de gidsen me ophalen. Ze dachten dat ik nog een dag rond wilde kijken, maar ik vertelde hen dat ik ervoor koos terug naar Thailand te gaan en de bus naar Phuket te pakken. Toen probeerden ze nog wat geld te krijgen, maar ik was resoluut om geen geld meer uit te geven hier. 1 dag Myanmar kostte me al meer dan 3 dagen Thailand.
Terug in Thailand de bus naar Phuket gepakt en ingecheckt in een superleuk hostel, met dorms. Direct veel contact gemaakt met andere reizigers. Met 3 van hen, een Engelsman, een Duitse en een Pool, besloten we de boot naar Koh Phi Phi te boeken, een aantal dagen later. Vervolgens besloot ik 1 dag in Phuket te relaxen en het stadje zelf te bekijken en de volgende dag een brommer te huren om het eiland (Phuket is zowel een stad, provincie en eiland) te bekijken.
Het brommeren was heel leuk. De bergen in om een groot Boeddhabeeld en een mooi uitzicht over de oceaan te zien. Daarna langs de kust gereden, waar ik veel bordjes zag met vluchtroutes in geval van een tsunami of aardbeving. Ook nog langs Patong, een plaatselijk Torremolinos, gegaan. Daarna wilde ik weer terugrijden naar het hostel en was het blijkbaar weer tijd voor een ongeval. Ik wilde een truck inhalen die erg langzaam reed. Net toen ik naast hem reed, sneed hij me af. Blijkbaar mij niet gezien en niet gekeken, want zelfs toen ik, nadat ik vol op mijn remmen moest, onderuit ging op het wegdek, stopte hij niet. De brommer had slechts beperkte schade die ik voor 2 euro liet repareren zodat ik geen problemen zou krijgen met het verhuurbedrijf. Mijn handen, ellebogen en knieën lagen helaas wel open, maar het had allemaal veel erger kunnen zijn. Beschermengel deed z'n werk weer. Het grote nadeel was wel dat ik verband om moest en zeker een week niet kon zwemmen. En dat terwijl ik naar allerlei prachtige eilanden zou gaan met schitterende stranden! Helaas..
De volgende dag met z'n 5-en (er had zich een Engels meisje bij onze groep toegevoegd) naar Koh Phi Phi, het eiland van de film The Beach. Werkelijk prachtig. En wat helemaal goed is: er zijn geen auto's en brommers op het eiland, alleen maar fietsen. De rest van de dag op het strand gelegen en gekeken naar hoe andere mensen zich vermaakten in het prachtig turqoise-kleurige zeewater. 's Avonds een middelmatige zonsondergang bekeken vanaf het hoogste punt van het eiland.
De volgende dag hebben we een boottoer gedaan. Zwemmen, snorkelen en zelfs kayakken (ik nam geen risico's) zaten er voor mij niet in, maar ik heb wel het prachtige zuidereiland van Phi Phi gezien. Het eten op de boot was ook heerlijk.
Met Arran, de Engelsman, besloot ik nog een aantal dagen verder te reizen. We wilden allebei de volgende dag naar Koh Samui in de Golf van Thailand. Het kostte ons een hele dag om vanaf Koh Phi Phi met de boot, bus, boot en weer bus te belanden op het populairste strand van Koh Samui. Hier zouden we 2 dagen blijven, wat er 3 werden omdat Arran 1 dag ziek in bed verbleef en het zonde vond om amper iets te zien. Nu was er niet echt zoveel te zien op Koh Samui. Stranden, stranden en stranden. En veel feestjes op die stranden. Verder komen er continu mensen naar je toe om troep te verkopen. Zelfs jonge kinderen met 4-op-een-rij spellen. Win je van hem, krijg je 100 baht. Verlies je, geef je 100 baht. En natuurlijk zijn die kinderen getraind in het spel. Niet met hen spelen want het stimuleert hen niet naar school te gaan. Overigens zag ik een paar toeristen zo 500 baht verspelen aan een jong brein.
De volgende dag hebben we met z'n 6-en een gele jeep gehuurd voor een dag. Arran en ik hadden 2 Engelsen (broer en zus) ontmoet op de boot naar Koh Samui en zij hadden later weer 2 Duitse meiden ontmoet. Met deze groep dus een dag rondgereden op het eiland. Ik was de hoofdbestuurder aangezien ik de enige was die in de stad durfde te rijden met al dat verkeer. Alleen Arran wilde later ook nog een stukje rijden. Ik vond het prima, want hoewel de auto een werkelijk onding was, je zat wel in de schaduw achter het stuur terwijl de lui achterin in de bare zon zaten. Ja, een cabriolet. Zag er leuk uit, maar wat hebben we een problemen gehad toen we de berg op reden. Alleen in de 1e versnelling wilde het kreng de berg op rijden en in het tempo van een slak. Toen na 4 kilometer de weg, als je het al zo wilde noemen, veranderde in een hoop keien bij elkaar, weigerde ik verder te rijden met de verantwoordelijkheid. Aangezien niemand anders de verantwoordelijkheid wilde, besloten we terug te keren en naar een waterval te rijden. De waterval was niet indrukwekkend, maar de lekke band toen we terugkwamen wel. We vroegen ons af hoe we daaraan kwamen. De meesten dachten dat het de keien waren, maar ik vertrouwde de snel ter plaatste zijnde en verdacht vriendelijke gasten die ons te hulp schoten niet. We betaalden hen 4 euro om de band te wisselen met de reserve band. Later, toen we de auto weer inleverden, controleerde de huurder de band. Niet lek, het ventiel stond enkel open. Dus mijn voorgevoel was waarschijnlijk juist. Ach, 4 euro met z'n 6-en..
Gisteren hebben Arran en ik de boot naar Koh Pha Ngan gepakt. De andere 4 van de groep met de jeep komen de aankomende dagen hier. Arran zelf blijft vreemd genoeg niet voor de fullmoon party. Hij vertrekt 1 dag voordat het feest begint. Iedereen die het hoort kijkt hem verbaasd aan. We zitten 2 dagen in Haad Rin, de plek waar het grote feest zal zijn maar waar eigenlijk elke avond wel een feest is. Zoals vanavond, wanneer er hier ergens een poolparty is waar we heengaan. Morgen vertrek ik naar de andere kant van het eiland, waar het rustiger is en waar ik mijn hotel geboekt heb. De 19e kom ik terug voor de fullmoon party en zal ik hopelijk en waarschijnlijk zeer veel oude bekenden ontmoeten, mensen die ik gedurende de afgelopen weken in Thailand en Cambodja ontmoet heb.
Ik blijf op Koh Pha Ngan tot de 22e, waarna ik mijn vizier op Maleisië zal richten.
De ochtend dat ik Myanmar weer verliet kwamen de gidsen me ophalen. Ze dachten dat ik nog een dag rond wilde kijken, maar ik vertelde hen dat ik ervoor koos terug naar Thailand te gaan en de bus naar Phuket te pakken. Toen probeerden ze nog wat geld te krijgen, maar ik was resoluut om geen geld meer uit te geven hier. 1 dag Myanmar kostte me al meer dan 3 dagen Thailand.
Terug in Thailand de bus naar Phuket gepakt en ingecheckt in een superleuk hostel, met dorms. Direct veel contact gemaakt met andere reizigers. Met 3 van hen, een Engelsman, een Duitse en een Pool, besloten we de boot naar Koh Phi Phi te boeken, een aantal dagen later. Vervolgens besloot ik 1 dag in Phuket te relaxen en het stadje zelf te bekijken en de volgende dag een brommer te huren om het eiland (Phuket is zowel een stad, provincie en eiland) te bekijken.
Het brommeren was heel leuk. De bergen in om een groot Boeddhabeeld en een mooi uitzicht over de oceaan te zien. Daarna langs de kust gereden, waar ik veel bordjes zag met vluchtroutes in geval van een tsunami of aardbeving. Ook nog langs Patong, een plaatselijk Torremolinos, gegaan. Daarna wilde ik weer terugrijden naar het hostel en was het blijkbaar weer tijd voor een ongeval. Ik wilde een truck inhalen die erg langzaam reed. Net toen ik naast hem reed, sneed hij me af. Blijkbaar mij niet gezien en niet gekeken, want zelfs toen ik, nadat ik vol op mijn remmen moest, onderuit ging op het wegdek, stopte hij niet. De brommer had slechts beperkte schade die ik voor 2 euro liet repareren zodat ik geen problemen zou krijgen met het verhuurbedrijf. Mijn handen, ellebogen en knieën lagen helaas wel open, maar het had allemaal veel erger kunnen zijn. Beschermengel deed z'n werk weer. Het grote nadeel was wel dat ik verband om moest en zeker een week niet kon zwemmen. En dat terwijl ik naar allerlei prachtige eilanden zou gaan met schitterende stranden! Helaas..
De volgende dag met z'n 5-en (er had zich een Engels meisje bij onze groep toegevoegd) naar Koh Phi Phi, het eiland van de film The Beach. Werkelijk prachtig. En wat helemaal goed is: er zijn geen auto's en brommers op het eiland, alleen maar fietsen. De rest van de dag op het strand gelegen en gekeken naar hoe andere mensen zich vermaakten in het prachtig turqoise-kleurige zeewater. 's Avonds een middelmatige zonsondergang bekeken vanaf het hoogste punt van het eiland.
De volgende dag hebben we een boottoer gedaan. Zwemmen, snorkelen en zelfs kayakken (ik nam geen risico's) zaten er voor mij niet in, maar ik heb wel het prachtige zuidereiland van Phi Phi gezien. Het eten op de boot was ook heerlijk.
Met Arran, de Engelsman, besloot ik nog een aantal dagen verder te reizen. We wilden allebei de volgende dag naar Koh Samui in de Golf van Thailand. Het kostte ons een hele dag om vanaf Koh Phi Phi met de boot, bus, boot en weer bus te belanden op het populairste strand van Koh Samui. Hier zouden we 2 dagen blijven, wat er 3 werden omdat Arran 1 dag ziek in bed verbleef en het zonde vond om amper iets te zien. Nu was er niet echt zoveel te zien op Koh Samui. Stranden, stranden en stranden. En veel feestjes op die stranden. Verder komen er continu mensen naar je toe om troep te verkopen. Zelfs jonge kinderen met 4-op-een-rij spellen. Win je van hem, krijg je 100 baht. Verlies je, geef je 100 baht. En natuurlijk zijn die kinderen getraind in het spel. Niet met hen spelen want het stimuleert hen niet naar school te gaan. Overigens zag ik een paar toeristen zo 500 baht verspelen aan een jong brein.
De volgende dag hebben we met z'n 6-en een gele jeep gehuurd voor een dag. Arran en ik hadden 2 Engelsen (broer en zus) ontmoet op de boot naar Koh Samui en zij hadden later weer 2 Duitse meiden ontmoet. Met deze groep dus een dag rondgereden op het eiland. Ik was de hoofdbestuurder aangezien ik de enige was die in de stad durfde te rijden met al dat verkeer. Alleen Arran wilde later ook nog een stukje rijden. Ik vond het prima, want hoewel de auto een werkelijk onding was, je zat wel in de schaduw achter het stuur terwijl de lui achterin in de bare zon zaten. Ja, een cabriolet. Zag er leuk uit, maar wat hebben we een problemen gehad toen we de berg op reden. Alleen in de 1e versnelling wilde het kreng de berg op rijden en in het tempo van een slak. Toen na 4 kilometer de weg, als je het al zo wilde noemen, veranderde in een hoop keien bij elkaar, weigerde ik verder te rijden met de verantwoordelijkheid. Aangezien niemand anders de verantwoordelijkheid wilde, besloten we terug te keren en naar een waterval te rijden. De waterval was niet indrukwekkend, maar de lekke band toen we terugkwamen wel. We vroegen ons af hoe we daaraan kwamen. De meesten dachten dat het de keien waren, maar ik vertrouwde de snel ter plaatste zijnde en verdacht vriendelijke gasten die ons te hulp schoten niet. We betaalden hen 4 euro om de band te wisselen met de reserve band. Later, toen we de auto weer inleverden, controleerde de huurder de band. Niet lek, het ventiel stond enkel open. Dus mijn voorgevoel was waarschijnlijk juist. Ach, 4 euro met z'n 6-en..
Gisteren hebben Arran en ik de boot naar Koh Pha Ngan gepakt. De andere 4 van de groep met de jeep komen de aankomende dagen hier. Arran zelf blijft vreemd genoeg niet voor de fullmoon party. Hij vertrekt 1 dag voordat het feest begint. Iedereen die het hoort kijkt hem verbaasd aan. We zitten 2 dagen in Haad Rin, de plek waar het grote feest zal zijn maar waar eigenlijk elke avond wel een feest is. Zoals vanavond, wanneer er hier ergens een poolparty is waar we heengaan. Morgen vertrek ik naar de andere kant van het eiland, waar het rustiger is en waar ik mijn hotel geboekt heb. De 19e kom ik terug voor de fullmoon party en zal ik hopelijk en waarschijnlijk zeer veel oude bekenden ontmoeten, mensen die ik gedurende de afgelopen weken in Thailand en Cambodja ontmoet heb.
Ik blijf op Koh Pha Ngan tot de 22e, waarna ik mijn vizier op Maleisië zal richten.
-
16 Juli 2008 - 07:17
Martijn:
Hé Ron, ik zal wel weer als eerste reageren (lekker puh, Raymond).
Mooi verhaal weer. Hahaha, moest wel even lachen om die foto met je verbandjes. :)
En die stranden zien er erg mooi uit! Daar kan je best een paar daagjes vertoeven.
Veel plezier op de Full Moon Party! -
16 Juli 2008 - 09:10
Lia :
Hoi Ron dat ziet er weer helemaal goed uit hoor. ( je verhaal )Behalve je knie, elleboog en arm.
Had die vrachtwagen geen stootkussen.
En je engeltje was er ook niet.
Je moet wel voorzichtig doen hoor.
De foto's zijn weer erg mooi.
Ik heb net de mail gelezen van je nicht (Esther) die zit er ook goed bij in Brasil.
Zij heeft een mail gestuurd ontvang jij die ook ???
Nu even rustig aan doen hoor, en even geen brokken piloot spelen maar genieten van full moon party en ik kijk weer uit naar je volgende verhaal gr. Lia -
16 Juli 2008 - 09:53
Je Mam:
Ron, je had toch wel je Thais rijbewijs bij je he!! Bij het rijden in 'die' cabrio is je hollandse kennelijk niet nodig?:-)
Liefs -
16 Juli 2008 - 11:06
Pa:
Hoe is het met de schaaf wonden. Gaat het weer een beetje. En kan je weer genieten van alles .En van nu af aan rustig aan, want wij willen je graag top fit in Nieuw Zeeland ontmoeten. Groetjes je vadertje -
16 Juli 2008 - 21:27
Esther:
Hey Ron,
Vanuit Brasil maar even een krabbeltje van mij. Ik ben inmiddels al een paar dagen in Brasil en vermaak me prima, vandaag een busrit van 11 uur achter de rug, dus nu helemaal gaar. Ik ben erg benieuwd naar je verhalen over de full moon party, dus snel schrijven he!
Groetjes Esther -
17 Juli 2008 - 20:27
Ria:
hallo ron daar ben ik eindelijk weer ik kon de laatste twee berichtjes niet openen vraag me niet hoe dat kan maar gisteren heb ik je moeder gevraagt hoe dat zou kunnen ze heeft verteld wat ik moest doen en het is me gelukt
je heb weer heel wat beleeft zeg doe aub voorzichtig jongen en ik geniet van je verhalen
volgende week gaan we met vakantie naar hongarije 10 dagen daarna nog een week thuis dan kan ik je volgende verhalen weer lezen hoop ik gr ria -
18 Juli 2008 - 12:12
Despina :
Hoi Ron,
Via Nicoline kreeg ik deze link van jou want ik was in Nederland en vroeg hoe het met je gaat. Ik heb al jouw verhalen gelezen en fotos gezien en ik kan concluderen dat het SUPER met je gaat (ok..paar ongelukjes horen in avonturen).
Echt super dat je deze ervaringen meemaakt. Als ik ooit typs en info nodig heb..kun je me hopelijk helpen.
Pas op jezelf op en geniet ervan!
Groetjes uit Grikenland,
Despina
(oude klasgenote van de Bruijne) -
18 Juli 2008 - 23:01
Jeroen:
Ron, ik voorzie een nieuwe carriere voor je wanneer je terug bent in NL... stuntman ;)
Veel plezier op de full moon party! -
19 Juli 2008 - 14:36
Tante Riet.:
Ron,ik geniet van je verhalen,maar een gebedje is nog steeds nodig.Hou je taai,maar wees vorzichtig.Ben een week bij Oom Adriaan geweest. -
29 Juli 2008 - 20:22
Ank (van Joost):
Prachtig om dit allemaal te lezen Ron. Schrik wel van je hondenbeet en van val. Wat leuk dat je je pa en ma gaat ontmoeten in Nieuw Zeeland. Ik blijf je verhalen volgen hoor!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
