Treinrit naar de sneeuwige woestijn
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron
31 Maart 2008 | Mongolië, Ulaanbaatar
Het landschap voor me zag er 15 minuten geleden heel anders uit dan nu. Want een plotselinge flinke sneeuwbui als zojuist is in Mongolië heel normaal.
Waar te beginnen? Er is zoveel gebeurd de afgelopen 5 dagen. Het begon in de trein vanaf station Moskou. Dimitri vertelde me precies hoe de reis zal verlopen, en hij had gelijk. Gezien de tijd van het jaar zouden er alleen maar Mongolen aan boord zijn. Handelaren met name. En dat klopte. Er was exact 1 andere reiziger aan boord, en met hem (Travis, een Amerikaan) besloot ik direct een team te vormen tegen de Mongolen. Hoewel ik in eerste instantie een hele coupé voor mezelf had, wilden de Mongoolse handelaren (vanwege ruimte voor hun dozen met troep) en Travis en ik wel bij elkaar in 1 coupé. Ik zag het als mijn enige kans op wat conversatie, aangezien de Mongolen geen Engels spreken.
Even iets over trein 6, die ik dus had. Tiara Tours vertelde me dat trein 6
echt de trein is waar het gebeurt. 1 groot feest met reizigers en Mongoolse
handelaren. Nou wist ik dat er maar weinig reizigers zouden zijn gezien
de tijd van het jaar. Maar slechts 1 andere reiziger en verder 800 Mongolen
die echt heel brutaal zijn... nee, ik had me er iets anders van voorgesteld.
De treinrit zelf is geweldig. Je komt langs prachtige plaatsen en gebieden.
Maar ik zou iemand eerder een andere trein aanraden. Dezelfde route, maar dan
die van de Russische of Chinese treinmaatschappij, niet de Mongoolse.
1 provotniki (soort conductrice, maar eigenlijk meer een manusje van alles)
was aardig. De anderen keken voortdurend gemeen. De Mongoolse handelaren waren
onmogelijk. Gedurende de hele rit waren ze met dozen aan het sjouwen door
de gangen, waardoor de doorgang continu geblokkeerd was. Dit vanwege het balanceren van troep in verband met de douane. Ze schreeuwen de hele tijd, lopen met ontblote bovenlichamen rond (enkele mannen dan, met dikke buiken, niet om aan te zien). Halverwege de rit begonnen ze ook met het volstoppen van onze coupé met hun troep. Travis en ik protesteerden maar het hielp niets.
Ruimte hadden we niet meer. Zelfs toen we de zooi weer in het gangpad hadden gezet kwamen ze het doodleuk weer terugbrengen.. met een glimlach weliswaar, maar toch. 1 vrouw gaf ons wel een heel bijzondere kaas, gemaakt van vlechten. Een kleine pleister op de wond. Overigens roken de Mongolen waar dat niet mag omdat toch iedereen aan boord Mongool is en dus familie van elkaar. Dat 2 buitenlanders het niet op prijs stellen, boeit ze niet. Verder waren er nog 3 kinderen aan boord die mochten opblijven zolang ze wilden, en de hele tijd renden, lachten en naar die 2 vreemd uitziende mannen (ons dus) toekwamen. In het begin leuk, maar na de 500e keer dat ze onze deur weer opentrekken (ook als we aan het slapen waren 's nachts) heb je het wel gehad. Maar goed, tot zover de Mongolen aan boord.
De rit zelf was natuurlijk wel geweldig! We zijn door plaatsen gereden die
ik vroeger uit mijn hoofd moest leren: Omsk, Novosibirsk, Jekatarinaburg,
Krasnojarsk, Irkoetsk, het Baikalmeer. Werkelijk schitterend! Bij het Baikalmeer
heb ik de omul gegeten, een vis die alleen daar voorkomt. Niet echt een bijzondere smaak, wel een leuke ervaring. Op de perrons hebben Travis en ik steeds ons eten gekocht. Voor een appel en een ei meestal. Vaak ook zelfgemaakt, en het smaakte heerlijk. Van alles uiteraard foto's gemaakt, maar die ga ik niet allemaal op de site zetten. Geïnteresseerden kunnen deze later uiteraard nog eens zien.
En dan nu in Terelj park, 50 kilometer buiten Ulaan Baatar, de hoofdstad van Mongolië. Ik heb vanochtend eerst in Ulaan Baatar 5 uur rondgelopen om de stad te zien. Veel is er eigenlijk niet, dus ik ben blij dat ik gekozen heb om 3 dagen te verblijven in het park. Het is hier PRACHTIG. Overal dieren, het meeste is vee maar er is ook veel wild. Mooie heuvels waar continu mist lijkt te hangen. Dit omdat de grond warm is en het regelmatig sneeuwt. Kou ontmoet warmte dus.
Toen ik aankwam was het hier een steppe. Droog grasachtig land maar dan zonder
gras. Nu ligt er sneeuw. Het wordt kouder dus ik mag me opmaken voor een
koude nacht. Precies wat ik wil. De gertent waar ik in verblijf (alleen, want
er zijn verder nu geen andere gasten -> morgen schijnen 2 andere Nederlanders
te arriveren), is schitterend! Het ziet er heel traditioneel uit, met een kacheltje in het middel waar ik zelf hout en kool in moet doen. De vliegen heb ik met DEET de tent uitgejaagd. Een hond kwam naar me toe om te spelen. Nadat ik hem een broodje gegeven had, blijft hij nu continu mijn tent bewaken. Ik dacht eerst dat hij bleef voor meer brood, maar nee, hij slaapt echt voor de tent.
Het resort is ook goed, hoewel er nu werkzaamheden zijn als voorbereiding op
het hoogseizoen dat eraan komt. Daarom is het zwembad bijvoorbeeld niet beschikbaar. Maar ik vermaak me hier prima. Ze spreken Engels (eindelijk, want in Rusland en op de trein sprak niemand dat) en zijn erg vriendelijk. Mijn beeld van Mongolen heb ik wat bijgesteld en het negatieve gedeelte plaats ik bij de treinmongolen.
En in het restaurant staan Nederlandse boeken en spelletjes. Verder posters aan de muur (waaronder 1 van de opening van het resort door voormalig minister Zalm van financiën) en 2 vlaggen: van Mongolië en Nederland.
Ik kan hier nog veel meer over vertellen, maar aangezien het al zo'n verhaal is, stop ik voor nu. De aankomende 3 dagen ga ik hier genieten van al het moois, en dan donderdag nog 1 dag in de trein naar Beijing.
Waar te beginnen? Er is zoveel gebeurd de afgelopen 5 dagen. Het begon in de trein vanaf station Moskou. Dimitri vertelde me precies hoe de reis zal verlopen, en hij had gelijk. Gezien de tijd van het jaar zouden er alleen maar Mongolen aan boord zijn. Handelaren met name. En dat klopte. Er was exact 1 andere reiziger aan boord, en met hem (Travis, een Amerikaan) besloot ik direct een team te vormen tegen de Mongolen. Hoewel ik in eerste instantie een hele coupé voor mezelf had, wilden de Mongoolse handelaren (vanwege ruimte voor hun dozen met troep) en Travis en ik wel bij elkaar in 1 coupé. Ik zag het als mijn enige kans op wat conversatie, aangezien de Mongolen geen Engels spreken.
Even iets over trein 6, die ik dus had. Tiara Tours vertelde me dat trein 6
echt de trein is waar het gebeurt. 1 groot feest met reizigers en Mongoolse
handelaren. Nou wist ik dat er maar weinig reizigers zouden zijn gezien
de tijd van het jaar. Maar slechts 1 andere reiziger en verder 800 Mongolen
die echt heel brutaal zijn... nee, ik had me er iets anders van voorgesteld.
De treinrit zelf is geweldig. Je komt langs prachtige plaatsen en gebieden.
Maar ik zou iemand eerder een andere trein aanraden. Dezelfde route, maar dan
die van de Russische of Chinese treinmaatschappij, niet de Mongoolse.
1 provotniki (soort conductrice, maar eigenlijk meer een manusje van alles)
was aardig. De anderen keken voortdurend gemeen. De Mongoolse handelaren waren
onmogelijk. Gedurende de hele rit waren ze met dozen aan het sjouwen door
de gangen, waardoor de doorgang continu geblokkeerd was. Dit vanwege het balanceren van troep in verband met de douane. Ze schreeuwen de hele tijd, lopen met ontblote bovenlichamen rond (enkele mannen dan, met dikke buiken, niet om aan te zien). Halverwege de rit begonnen ze ook met het volstoppen van onze coupé met hun troep. Travis en ik protesteerden maar het hielp niets.
Ruimte hadden we niet meer. Zelfs toen we de zooi weer in het gangpad hadden gezet kwamen ze het doodleuk weer terugbrengen.. met een glimlach weliswaar, maar toch. 1 vrouw gaf ons wel een heel bijzondere kaas, gemaakt van vlechten. Een kleine pleister op de wond. Overigens roken de Mongolen waar dat niet mag omdat toch iedereen aan boord Mongool is en dus familie van elkaar. Dat 2 buitenlanders het niet op prijs stellen, boeit ze niet. Verder waren er nog 3 kinderen aan boord die mochten opblijven zolang ze wilden, en de hele tijd renden, lachten en naar die 2 vreemd uitziende mannen (ons dus) toekwamen. In het begin leuk, maar na de 500e keer dat ze onze deur weer opentrekken (ook als we aan het slapen waren 's nachts) heb je het wel gehad. Maar goed, tot zover de Mongolen aan boord.
De rit zelf was natuurlijk wel geweldig! We zijn door plaatsen gereden die
ik vroeger uit mijn hoofd moest leren: Omsk, Novosibirsk, Jekatarinaburg,
Krasnojarsk, Irkoetsk, het Baikalmeer. Werkelijk schitterend! Bij het Baikalmeer
heb ik de omul gegeten, een vis die alleen daar voorkomt. Niet echt een bijzondere smaak, wel een leuke ervaring. Op de perrons hebben Travis en ik steeds ons eten gekocht. Voor een appel en een ei meestal. Vaak ook zelfgemaakt, en het smaakte heerlijk. Van alles uiteraard foto's gemaakt, maar die ga ik niet allemaal op de site zetten. Geïnteresseerden kunnen deze later uiteraard nog eens zien.
En dan nu in Terelj park, 50 kilometer buiten Ulaan Baatar, de hoofdstad van Mongolië. Ik heb vanochtend eerst in Ulaan Baatar 5 uur rondgelopen om de stad te zien. Veel is er eigenlijk niet, dus ik ben blij dat ik gekozen heb om 3 dagen te verblijven in het park. Het is hier PRACHTIG. Overal dieren, het meeste is vee maar er is ook veel wild. Mooie heuvels waar continu mist lijkt te hangen. Dit omdat de grond warm is en het regelmatig sneeuwt. Kou ontmoet warmte dus.
Toen ik aankwam was het hier een steppe. Droog grasachtig land maar dan zonder
gras. Nu ligt er sneeuw. Het wordt kouder dus ik mag me opmaken voor een
koude nacht. Precies wat ik wil. De gertent waar ik in verblijf (alleen, want
er zijn verder nu geen andere gasten -> morgen schijnen 2 andere Nederlanders
te arriveren), is schitterend! Het ziet er heel traditioneel uit, met een kacheltje in het middel waar ik zelf hout en kool in moet doen. De vliegen heb ik met DEET de tent uitgejaagd. Een hond kwam naar me toe om te spelen. Nadat ik hem een broodje gegeven had, blijft hij nu continu mijn tent bewaken. Ik dacht eerst dat hij bleef voor meer brood, maar nee, hij slaapt echt voor de tent.
Het resort is ook goed, hoewel er nu werkzaamheden zijn als voorbereiding op
het hoogseizoen dat eraan komt. Daarom is het zwembad bijvoorbeeld niet beschikbaar. Maar ik vermaak me hier prima. Ze spreken Engels (eindelijk, want in Rusland en op de trein sprak niemand dat) en zijn erg vriendelijk. Mijn beeld van Mongolen heb ik wat bijgesteld en het negatieve gedeelte plaats ik bij de treinmongolen.
En in het restaurant staan Nederlandse boeken en spelletjes. Verder posters aan de muur (waaronder 1 van de opening van het resort door voormalig minister Zalm van financiën) en 2 vlaggen: van Mongolië en Nederland.
Ik kan hier nog veel meer over vertellen, maar aangezien het al zo'n verhaal is, stop ik voor nu. De aankomende 3 dagen ga ik hier genieten van al het moois, en dan donderdag nog 1 dag in de trein naar Beijing.
-
31 Maart 2008 - 13:11
Ria Spruit:
hallo ron
truus heeft jou reisverslag in de laptop gezet dus ik kan je reis volgen
veel plezier de komende tijd
ik zie je
groetjes ria -
31 Maart 2008 - 13:41
Raymond:
Coole hond zeker. Ben je de Djengis Kahn nog tegengekomen? Wel zijn nazaten in ieder geval, daar schijnen er genoeg van te zijn. Veel plezier nog. -
31 Maart 2008 - 16:59
Tante Riet:
Ron,wat geniet jij,ik lees het met interesse.Hou je taai,en tot een volgende keer -
31 Maart 2008 - 18:07
Esther Jongeling:
Hee Ron,
Geweldig om al je verhalen te lezen! Ik kijk uit naar je volgende belevenissen. Zelf heb ik vandaag een 24-daagse rondreis door Brazilie geboekt, en enorm veel zin gekregen om te reizen!
Tot later...
Groetjes Esther -
31 Maart 2008 - 18:25
Ino:
prachtig toch dagen met mongolen, stationetjes met lekker eten, vergezichten die niet te bevatten zijn en ... plaats van bestemming voor even met een hondstrouwe kameraad
reizen is feest; geniet het feest!
groet -
31 Maart 2008 - 20:56
Jeroen V:
Hoi Ron, mooie verslagen! Neem je die hond nu je hele reis mee? ;)
De eerste wedstijd zonder jou hebben we helaas gelijk verloren met 12-6, maar jij hebt nog twee punten gepakt. XPB is periodekampioen, dus claim je bier bij John ;)
Groeten,
Jeroen -
31 Maart 2008 - 22:42
XPB Bowlingteam:
Ha die Ron.
Je hebt het al gelezen: biertje(s) tegoed :-).
(Babb.1 verloren met 14-4 van CAT en Babb2 gewonnen met 14-4 van Beasty Boys, kortom, gezellig!)
Tot zover de onzin....
Over je verslag: geweldig wat je meemaakt en leuk hoe je ons op de hoogte houd man.
We zullen deze site regelmatig bezoeken en ik zal de andere leden van de maandagavond ook vragen dit te doen.
Keep us posted, as we will you!
Grtz., John. -
01 April 2008 - 20:12
Jolanda Hoogeboom:
Hee Ron,
Kan me voorstellen dat het een aparte ervaring is met al die rare Mongolen in een trein. Echt super om te lezen wat je allemaal meemaakt. Geniet van je reis.
Groetjes, Jolanda. -
02 April 2008 - 20:07
WOPKE:
Heel leuk en interessant jouw berichtjes, trouwens hoe maak je een adm. in QTime aan ? :-) -
03 April 2008 - 08:30
Astrid :
Hey Ron,
Geen idee of je nog weet wie ik ben, maar ik kreeg van Remix/Quietus/Bunjil/Jeroen dit adres. Dat geeft al een hint natuurlijk, Asje uit Wow ;).
Je reis klinkt echt ongelofelijk gaaf. En leuk om te lezen dat je de natives al wat leuker begint te vinden ;-) . Geniet er nog van, maar dat zal vast wel lukken. En schrijf maar veel, zodat iedereen hier in Nederland kan meegenieten.
Groetjes, Astrid -
03 April 2008 - 11:23
Lia:
Hoi Ron als ik zo leest heb je het goed naar je zin behalve die mongOOOOOOOOOOOlen dan maar Ron die hebben wij hier ook hoor hoef je niet voor in de trein te zitten Ha Ha Ha .
Het is leuk zo,n verslag te lezen wij horen gauw weer van je doe voorzichtig gr. Jan en Lia -
04 April 2008 - 08:10
Paul R Bos:
He die Ron, Geweldige reis joh, vind ook dat je een goed verslag uitbrengt, prettig en leuk om te lezen, zal je avonturen zeker blijven volgen!Je hebt zo in die korte tijd al het nodige meegemaakt....veel plezier verder
Groet Paul Bos (Marokkoreis) -
04 April 2008 - 14:21
Petjeboi:
Geweldig man, blijkt wel een hele belevenis te zijn als ik het zo lees.
Pas op voor eventuele tibetanen. groetjes Patrick -
05 April 2008 - 09:34
Joost:
Dag zwager,
Leuk je verhalen te lezen Ron.
Hier gaat alles goed. Het wordt alleen maar geen lente, maar dat zal jou aan je reet roesten:-)!
Verder denk ik dat Jop je mist, maar hij praat er niet zo veel over.
Ik denk dat we maar een goede foto van jou op de kast moeten zetten zodat hij af en toe nog naar je kan kijken.
Veel reisplezier nog.
Groet,
Joost
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
