Cowboys to Kings
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron
20 Augustus 2010 | Verenigde Staten, Chicago
De volgende ochtend in Flagstaff heb ik de beste toer tot dusver in de VS gedaan: naar Monument Valley. Wellicht dat sommigen van jullie de foto hieronder herkennen van enkele Westernfilms (met name die met John Wayne). Onze gids was een levende wikipedia wat betreft de geschiedenis van de oorspronkelijke bewoners in dit gebied: de Navajo- en Hopi Indianen. En hij sprak met groot respect, wat gepast was. We bezochten verschillende bijzondere plaatsen waar hun voorvaderen, de Anasazi, vestigingen gebouwd hadden. Het hoogtepunt kwam aan het eind, toen we Monument Valley binnenreden. Mijns inziens echt het mooiste park van alle die ik gezien heb.
De dag erna begon de langste rit die ik in de VS gemaakt heb: van Flagstaff, via Phoenix, naar Tuscon om daar de trein naar New Orleans te pakken. Inclusief 2 uur tijdswinst (ik reisde door 2 tijdzones heen) duurde het ruim 30 uur en had ik tijdens deze treinrit uitzicht op allerlei interessante plaatsen. Zoals het stukje tegen de Mexicaanse grens. Letterlijk! We reden 10 meter van Mexico en je kon daar al het verschil zien tussen de rijkdom van de VS en de armoede van Mexico. Dit is volgens mij de enige plek op aarde waar een eerstewereld land een derdewereld land als buren heeft. Het contrast bij El Paso (VS) en Ciudad Juaraz (Mexico) was het grootst. Mooie villa's aan onze kant van het grote stalen grenshek en sloppenwijken aan de andere kant. Overal grenspolitie.
In San Antonio hadden we een stop van anderhalf uur, en een Engelsman en Amerikaanse en ik besloten die tijd te benutten om een Texaanse kroeg te bezoeken. Het voelde aan als een Zuid Amerikaanse (dus Mexicaanse) kroeg, met Spaanstalige muziek, karaoke, schaarsgeklede vrouwen en veel drank.
In New Orleans ontmoette ik zondagavond Travis, Hanna en Emma. Met Travis heb ik ruim 2 jaar geleden de Transsiberie Express gereisd en via Facebook contact gehouden. Hanna is een goede vriendin van Nicoline (die weer een goede vriendin van mij is). Emma was haar gast in New Orleans. Leuk om 2 locals daar te ontmoeten. We ontmoetten elkaar allen in een waterpijp lounge waar we die avond gechilled hebben. De 2 dagen erna nam Travis me in de middag en avond mee naar plaatsen die niet toeristisch zijn en waar de New Orleanders zelf komen. Daar had ik om gevraagd omdat ik op die manier New Orleans op een andere manier leer kennen dan alleen het Franse Kwartier (wat schitterende architectuur heeft, maar boordevol toeristen is).
Daarna de trein naar Memphis. Hier koos ik ervoor om maar 1 dag te verblijven, maar die dag zat wel volgepakt met mooie bezienswaardigheden. Eerst uiteraard Graceland. Elvis was voor mij altijd meer een naam dan een bekende. Nooit films van hem gezien (wist zelfs lange tijd niet eens dat hij ook acteerde) en verder ken ik vooral zijn meest bekende nummers. Na Graceland, waar je in een 2 uur durende toer door zijn huis gevolgd door allerlei musea (o.a. door zijn vliegtuigen en auto's) ken ik Elvis' leven nu niet alleen volledig, maar ben direct ook fan geworden! Wat een man, wat een talent.
Eerder die dag was ik naar Sunstudio gegaan, de studio waar Elvis ontdekt werd. Ik heb letterlijk op de plek gestaan waar Elvis voor 't eerst zijn beroemde dans deed. Maar niet alleen Elvis werd daar beroemd. Ook Johnny Cash en Jerry Lee Lewis. Na hen nog meer, maar dit waren de echte grote.
In Memphis zit ook de Gibson gitaarproducent. Ik heb daar een toer gedaan door hun fabriek. Kun je precies zien hoe een blok hout in een gitaar omgetoverd wordt. Verder heb ik vooral door de straten van Memphis gelopen, wat altijd een avontuur is. Overal is live-muziek (met name Rock en Blues, soms ook Jazz). En heerlijke eetcafeetjes. Memphis staat ook bekend om zijn vele leegstaande buitenzinnige gebouwen. De meest frappante is een enorme piramide, met een groot beeld van Ramses ervoor. Staat al jaren leeg en te niksen.
De treinrit naar Chicago zou oninteressant moeten zijn (het was tenslotte een nachtrit) maar werd toch wel interessant omdat naast me een 21-jarige jongen kwam zitten die me vertelde dat hij bezig is met een jaar training voor het leger. Volgend jaar juni gaat hij naar Irak. We hebben uren gepraat die nacht, ik wou dat ik het gesprek opgenomen had, zeer interessant. Komt hierop neer: hij is niet trots op zijn land (met name politiek) en het legerleven is erg zwaar (5 uur slaap per nacht, 's ochtends eerst 10km hardlopen voor ontbijt, parachutespringen waarbij twijfel geen optie is: je wordt eruit geduwd etc).
Dit weekend zit ik in Chicago. Ik weet nog niet precies wat ik ga doen. Ik neig ernaar om gewoon lekker rond te lopen en de stad te ontdekken, in plaats van de toeristische bezienswaardigheden op te zoeken. Hierna volgen nog Washington DC, Philadelphia en New York. Hoewel ik ernaar uitkijk om deze mooie steden te bezoeken, kijk ik er ook weer erg naar uit om terug naar Nederland te komen. Zeker nadat ik zojuist alle YouTube filmpjes van mijn 2 neefjes Jop en Pim gezien heb. Jop (3 jaar) met zijn nieuwe prachtige groene tractor, en Pim die ik nog niet gezien heb. Hij werd een week nadat ik naar de VS ging geboren! Leuke filmpjes, pap!
De dag erna begon de langste rit die ik in de VS gemaakt heb: van Flagstaff, via Phoenix, naar Tuscon om daar de trein naar New Orleans te pakken. Inclusief 2 uur tijdswinst (ik reisde door 2 tijdzones heen) duurde het ruim 30 uur en had ik tijdens deze treinrit uitzicht op allerlei interessante plaatsen. Zoals het stukje tegen de Mexicaanse grens. Letterlijk! We reden 10 meter van Mexico en je kon daar al het verschil zien tussen de rijkdom van de VS en de armoede van Mexico. Dit is volgens mij de enige plek op aarde waar een eerstewereld land een derdewereld land als buren heeft. Het contrast bij El Paso (VS) en Ciudad Juaraz (Mexico) was het grootst. Mooie villa's aan onze kant van het grote stalen grenshek en sloppenwijken aan de andere kant. Overal grenspolitie.
In San Antonio hadden we een stop van anderhalf uur, en een Engelsman en Amerikaanse en ik besloten die tijd te benutten om een Texaanse kroeg te bezoeken. Het voelde aan als een Zuid Amerikaanse (dus Mexicaanse) kroeg, met Spaanstalige muziek, karaoke, schaarsgeklede vrouwen en veel drank.
In New Orleans ontmoette ik zondagavond Travis, Hanna en Emma. Met Travis heb ik ruim 2 jaar geleden de Transsiberie Express gereisd en via Facebook contact gehouden. Hanna is een goede vriendin van Nicoline (die weer een goede vriendin van mij is). Emma was haar gast in New Orleans. Leuk om 2 locals daar te ontmoeten. We ontmoetten elkaar allen in een waterpijp lounge waar we die avond gechilled hebben. De 2 dagen erna nam Travis me in de middag en avond mee naar plaatsen die niet toeristisch zijn en waar de New Orleanders zelf komen. Daar had ik om gevraagd omdat ik op die manier New Orleans op een andere manier leer kennen dan alleen het Franse Kwartier (wat schitterende architectuur heeft, maar boordevol toeristen is).
Daarna de trein naar Memphis. Hier koos ik ervoor om maar 1 dag te verblijven, maar die dag zat wel volgepakt met mooie bezienswaardigheden. Eerst uiteraard Graceland. Elvis was voor mij altijd meer een naam dan een bekende. Nooit films van hem gezien (wist zelfs lange tijd niet eens dat hij ook acteerde) en verder ken ik vooral zijn meest bekende nummers. Na Graceland, waar je in een 2 uur durende toer door zijn huis gevolgd door allerlei musea (o.a. door zijn vliegtuigen en auto's) ken ik Elvis' leven nu niet alleen volledig, maar ben direct ook fan geworden! Wat een man, wat een talent.
Eerder die dag was ik naar Sunstudio gegaan, de studio waar Elvis ontdekt werd. Ik heb letterlijk op de plek gestaan waar Elvis voor 't eerst zijn beroemde dans deed. Maar niet alleen Elvis werd daar beroemd. Ook Johnny Cash en Jerry Lee Lewis. Na hen nog meer, maar dit waren de echte grote.
In Memphis zit ook de Gibson gitaarproducent. Ik heb daar een toer gedaan door hun fabriek. Kun je precies zien hoe een blok hout in een gitaar omgetoverd wordt. Verder heb ik vooral door de straten van Memphis gelopen, wat altijd een avontuur is. Overal is live-muziek (met name Rock en Blues, soms ook Jazz). En heerlijke eetcafeetjes. Memphis staat ook bekend om zijn vele leegstaande buitenzinnige gebouwen. De meest frappante is een enorme piramide, met een groot beeld van Ramses ervoor. Staat al jaren leeg en te niksen.
De treinrit naar Chicago zou oninteressant moeten zijn (het was tenslotte een nachtrit) maar werd toch wel interessant omdat naast me een 21-jarige jongen kwam zitten die me vertelde dat hij bezig is met een jaar training voor het leger. Volgend jaar juni gaat hij naar Irak. We hebben uren gepraat die nacht, ik wou dat ik het gesprek opgenomen had, zeer interessant. Komt hierop neer: hij is niet trots op zijn land (met name politiek) en het legerleven is erg zwaar (5 uur slaap per nacht, 's ochtends eerst 10km hardlopen voor ontbijt, parachutespringen waarbij twijfel geen optie is: je wordt eruit geduwd etc).
Dit weekend zit ik in Chicago. Ik weet nog niet precies wat ik ga doen. Ik neig ernaar om gewoon lekker rond te lopen en de stad te ontdekken, in plaats van de toeristische bezienswaardigheden op te zoeken. Hierna volgen nog Washington DC, Philadelphia en New York. Hoewel ik ernaar uitkijk om deze mooie steden te bezoeken, kijk ik er ook weer erg naar uit om terug naar Nederland te komen. Zeker nadat ik zojuist alle YouTube filmpjes van mijn 2 neefjes Jop en Pim gezien heb. Jop (3 jaar) met zijn nieuwe prachtige groene tractor, en Pim die ik nog niet gezien heb. Hij werd een week nadat ik naar de VS ging geboren! Leuke filmpjes, pap!
-
21 Augustus 2010 - 05:17
Pragati:
Geweldig om te lezen wat je allemaal meemaakt! Zal je (nog) niet vermoeien met mijn avonturen op het Stationsplein :-)
Die zijn in ieder geval minder indrukwekkend...haha...
Ik kijk nu al uit naar je volgende verslag.
grt P -
21 Augustus 2010 - 08:20
Wil:
Hoi Ron,
Dit is alweer zo'n leuk verslag. knap hoor!
We beginnen je nu op kantoor ook te missen. Dus dat je weer zin in Nederland krijgt komt goed uit. We zullen je met open arme ontvangen. Het is nu wel een beetje saai op kantoor. Max zijn lach missen we ook, hij heeft ook vakantie. Ha Ha Ha
Geniet van het laatste deel van je reis!!!
Groetjes van Wil -
22 Augustus 2010 - 16:05
Pama:
Welkom bij de Elvis-fanclub Ron! Nu weten we in ieder geval aan wie we onze Elvis collectie kunnen nalaten, hoewel...... voorlopig nog niet:-) ha ha! Geniet nog van je laatste loodjes VS!
Liefs pama -
23 Augustus 2010 - 09:43
Renaatje:
Ha Ron,
Ja, wij vinden het ook wel mooi geweest nu: terugkomen jij! Ik wil je zó graag kennis laten maken met Pim, het is zo'n lekker ventje! Vandaag voor het eerst naar het consultatiebureau, kijken of hij al wat spek op zijn lijfje heeft gekregen (wordt daar gewogen)! Dat hij maar net zo bol als Jop op die leeftijd mag worden! ;-)
Verder staat hier, als je de juiste prijs ervoor betaalt, de rooie Mazda op je te wachten! Hebben we het wel over als je thuis bent.
heel veel plezier nog!
Liefs van ons -
23 Augustus 2010 - 12:06
Lia :
Hoi Ron sorry even niet gereageerd maar was erg druk heb wel je verhalen gelezen en weer erg indrukwekkend.
Wat een mooie foto's weer, en een uitzicht.
En als ik het goed leest heb je werkelijk overal vrienden en dat je elkaar dan weer tegenkomt, geweldig.
Geniet nog even hoor voor je naar huis komt en wel even melden dan kan ik de frikadellen warm maken ha ha ha.
Ik hoor weer van je gr. Lia -
23 Augustus 2010 - 15:53
Michael (AF):
Leuk de foto's!
Veel plezier
groet
michael -
24 Augustus 2010 - 08:53
Annemarije:
Ron! Wat een verhaal weer! Wat vet die Gibsonour! En dat gesprek met die legergast, heel bijzonder.
Ik heb inmiddels een reis naar India geboekt! Joehoe!!!
Ik kijk er naar uit weer in te breken in je kantoor en met je bij de coffee united te zitten, maar jij nog effe niet denk ik :-).
Liefs! Anne. -
29 Augustus 2010 - 12:53
Gerard,Bontje:
Ik wens jou RON nog veel reis plezier en daar hoort natuurlijk mooi weer bij.
Al duurt deze reis nog maar even,ik heb je website
van jou Moeder gekregen.
Dit verhaal hoor jij later wel. Vriendelijke groeten uit Schagen (N-H)als nieuw
Familielid!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
